حسین فرکی در درورهمی خانواده بزگ پاس از احیای مجدد تیم فوتبال پاس گفت,
به گزارش پایگاه خبری البرز ورزشی به نقل از آوای ورزش: پیشکسوت باشگاه پاس گفت: با کسب اجازه از بزرگتر ها؛ خیلی سخت است ولی شب وقتی میخواهیم بخوابیم مغز خسته است و شاید نشود خوب فکر کرد ولی صبح که از خواب بیدار میشویم فکرکردن راحتر تر است و این اتفاق برای من در این مدت زیاد تکرار شده شاید شما هم تجربه کرده باشید، بعد از اینکه موضوع پاس عنوان شد و اقدام شد و در شروع یک اقدام و یک تصمیم گیری قرار گرفتم به این نتیجه رسیدم که کوتاهی نکنم از جانب خودم یعنی شخصیت حقیقیِ خودم که در اختیارم هست به دنبال این داستانِ بنام پاس حرکت کنم بعد هم به امید حمایت شما بزرگان که همیشه به من لطف داشته البته بصورت دلی و اختیاری نه بصورت اجباری، از نگاه من ۷۰ سال پیش ( سال ۱۳۳۲) این باشگاه تاسیس شد با حضور خیلی از شما پیشکسوتان که بخش عظیمی در اینجاد حضور دارید و گروهی هم سفر کردن به آسمان، در واقع اینجا خانه ما بوده که شما بنا کردید و در این خانه زندگی ورزشی آغاز شد و در این خانه کنار هم هویت و اعتبار ورزشی و اجتماعی پیدا کردیم و چه روزها در این خانه تلاش کردیم و خاطره ساختیم تا رسیدیم به اینجا که در بین راه بعد از ۲۵ سال رسیدیم به سال ۵۶ و ۵۷ یعنی شروع انقلاب و شروع جنگ و پایه های خانواده لرزید و در این مقطع خانه از دست ما خارج شد و مسیرش تغییر کرد و ما شدیم مستاجر آن خانه که دیگر اختیارش دست ما نبود، خانه ای که برای آن بسیار زحمت کشیده بودیم ولی ما قانع بودیم که هنوز در کنار خانه هستیم و گاهی به داخل خانه سرک میکشیم تا بگوییم که ما هستیم و هنوز هویت داریم، هنوز هم سپاسگزار این اعتبار باقیمانده خودمان که در این خانواده بدست آوردیم هستیم.
ناگهان طوفان رسید و بعد از ۳۹ سال با همین شرایط از سال ۵۶ تا سال ۸۶ این خانواده را از ما گرفتن تا همه چیزمان را بگیرن و معامله کنند که کردن، ما چه کار کردیم ما در حسرت برگشت دوباره بودیم، ما خدمتگذار مملکت بودیم ما مربیان بزرگ به کشور ارائه کردیم ما بازیکنان بزرگ به تیم ملی دادیم ما جوانان این مملکت را در مکتب خودمان به پهلوانی , قهرمانی و نظم و انضباط و اخلاق مداری هدایت کردیم، ناگهان همه اینها را معامله کردن… خوب همه آنها را گرفتید و نابود کردید مثل بانک ملی – راه آهن – آرارات- نفت – صبا و هما، مرحوم سعید شریعتمداری روحشان شاد چقدر دوید که خانه ما آباد و احیا شود، آباد که نشد هیچ بلکه خانه را هم از دست دادیم شدیم آواره در این شهر، در این مدت کجا بودیم و چقدر کار کردیم تا اینجا و یا چه کار باید میکردیم؟ آخر داستان را بگویم خدمت شما که مدیر عامل پرسپولیس بدلیل جایگاهی که دارد و دوست من نیز هستند به دنبال گرفتن جام قهرمانی تخت جمشید از موزه خاطرات پاس و انتقال به باشگاه پرسپولیس هستند یعنی افتخارات ما را هم میخواهند بگیرند و ببرن به بهانه سه بار قهرمانی پی در پی پرسپولیس که من و آقای پارسا مدیریت باشگاه پاس اجازه ندادیم.
اما امروز یک استارتی خورده شد و من برای شروع این کار به اتفاق آقای ناصر فریاد شیران ( که دوهفته بیشتر در پاس نبوده زمان آقای مناجاتی ) و دوستان دلسوز ایشان و علاقمند به پاس در بخش خصوصی و اقتصادی و سرمایه گذاری در این مسیر و استفاده از برندگان در سطح متوسط فوتبال یعنی لیگ دو اقدام به سرمایه گذاری و احیای مجدد پاس در تهران کردیم، دقت کنید لیگ دو کشور نه لیگ برتر، میدانیم برای رسیدن به لیگ برتر چه مسیر سخت و پر هزینه ای باید طی شود، من با توجه به نکاتی که یادآوری کردم در بخش اول ( یعنی شخص حقیقی خودم ) ورود کردم، با توجه به اسم کوچکی که در فوتبال دارم میخواهم کمک کنم تا اعتبار از دست رفته را برگردانم، برای این اتفاق اعتقاد دارم که هویت و اعتباری که پاس به مق داده به این رسم بدهکارم و برای خرج کردن این هویت و اعتبار و از دست دادنش نگران نیستم، من و امثال من و خیلی ها که از پاس شروع کردن و به تیمهای دیگر رفتن و امروز خودشان را پاسی نمیدانند فکر نمی کنم و البته خودم هم این تجربه را کردم که بعد از انقلاب در تیمهای دیگر مثل پرسپولیس – مهر مشیران – دارائی – پورا و بانک ملی هیچوقت نگفتم پاسی نیستم – آقای وحید هاشمیان ،مارکار آقاجانیان، مائیس میناسیان و مهدی دینورزاده و خیلی ها بازی کردن اما هویت خودشان تغییر نکرده اما بقول یکی از دوستان ما که از پاس شروع کرده و به جای دیگر رفته حالا وقتی دعوتش میکنیم برای دورهمی عنوان میکنه با این جمع حال نمی کنم، اسم نمی برم بگذریم اگر در این مسیر یار و همسو هستید خوب کمک کنید ما همین الان در نقطه صفر هستیم ما میخواهیم از نقطه صفر به کمک بخش خصوصی به عدد بالا برسیم اگر نرسیدیم و نکردیم خوب سر جای خودمانیم با چند سال گذشته فرقی نمی کنیم، گروه احیای پاسی به کمک تک تک و حمایت شما نیاز دارد و استقبال کرده و حرکت کرده و میدانیم که در همین لحظه هر کس شاید سوالهایی در جواب داشته باشد و یا هر تصمیمی برای خودش بگیرد ، ولی بدانیم که اقدام و احیا کردن این نام شاید هزینه بر باشد اما مسیر روبرو و حرکت کردن بهتر از ایستادن و نگاه کردن به گذشته است.من در حال حاضر عضو هیئت مدیره هستم و حتی بالاترین عضو هیئت مدیره که این عزیزان رای دادند اما من دنبال پست و مقام و جایگاه نیستم و همیشه در کنار شما هستم. و بخشی از اهداف ما بدین شرح می باشد
.
۱-تشکیل هیئت امنا با حضور شما و اشخاص مطرح و بزرگان ورزشی
۲-تشکیل کانون هواداری با کمک شما
۳-تشکیل کمیته پیشکسوتان با کمک شما
۴-برگزاری جشن ۷۰ سالگی پاس و تجلیل از بزرگان پاس
۵-افتتاح دفتر باشگاه پاس، استفاده کردن از نفراتی که در پاس بودن اولویت است، بنا به شرایط و فضای موجود.
در این مسیر هیچ جنگ و دعوائی هم با کسی نمی خواهیم داشته باشیم،باید در این مسیر فرهنگ و مکتب پاس نهادینه شود ۱-احترام به بزرگتر،نظم و انضباط،اخلاق و ترویج اخلاقمداری هدف ماست و باید باشد.