نویسنده فقید، کارشناس ارشد، روانشاد، زنده یاد استاد عطاء الله بهمنش که مدتی در محضرشون (در هفته نامه وزین دنیای ورزش) شاگردی می کردیم.
جملات پر معنا و در عین حال تلخی را به زبان می آوردند که هم آنموقع و هم اینک، مصداق داشته و عین واقعیت و حقیقت امروز ورزش ما است و شاید هم، دیگر حوزه های ارزشمند ادبی و فرهنگی کشور .
استاد بهمنش می گفت :
در تعجب هستم آدم ها، از اقلام و اجناس قدیمی خودشان محافظت می کنند، هر از گاهی خاکش رو می گیرند و مثل یک شی گرانبها در مکان مناسبی (ویترین های خانگی) گذاشته و از آنها نگهداری کرده و دوستش دارند، مثل یه قندون مسی یا نقره‌ای قدیمی دوران مادر بزرگ هاشون اما همین آدم ها با همین مشخصه ها و ویژگی های شان، در بسیاری از موارد، متوجه مادر بزرگ ها و پدر بزرگ های زنده شون نیستند، نه دستی به سر و روی آنها می کشند و نه سراغی ازشون می گیرند و...
جملاتی سنگین و پر معنا اما به شدت تلخ و ناگوار .
روح استاد بهمنش و دیگر اساتید عرصه ورزش و رسانه که چراغ راه ما بودند، شاد .
سوال اول این است که در تشکیلات ورزش کشور ما (وزارت متبوع، کمیته ملی المپیک، ادارات کل ورزش و جوانان استانها و ...)، جوان ترها به یاد پدر بزرگ ها و مادر بزرگ های ورزش هستند؟ آیا دستی بر سر و روی شان می کشند، یادی از آنها می کنند و آیا از دنیا تجربه آنها استفاده می نمایند؟
مروری کنید بر خاطرات خود در ورزش ، در تشکیلات ستادی ورزش، ببینید چه اسمهای پر ارزش و محترم و بزرگواری از برابر ذهن تان، رژه می روند، آیا سراغی از آنها گرفته اید احوالی از ایشان پرسیده اید ... و یا می پرسید؟
صد البته در عرصه رسانه به ویژه رسانه‌های ورزشی، انجمنی فعال (انجمن نویسندگان، خبرنگاران و عکاسان ورزشی ایران)
وجود دارد که به مناسبت هایی، دستی از سر مهر بر روی بزرگترها و همچنین جوانان ساعی و پویا کشیده، یادی از دوران با شکوه حرفه ای شان می کنند و ...، که همیشه سلامت و تندرست و پاینده باشند .
دفتر دوم
.. و اما در ادامه قصه انتخابات روسای فدراسیون های ورزشی و پیش از آن چگونگی انتخاب روسای هیأت‌های ورزشی استانها، به آنجایی رسیدیم که منطبق بر آیین نامه های مکتوب، سهم خاص و دندان گیری به موضوع تخصص و مهارت فنی داده نشده است و از همین حفره و دریچه می باشد که بعضاً، عزیزانی کاندیدای احراز ریاست هیأت های ورزشی استانها می شوند که نه تنها الفبای ورزش، بلکه ابتدایی ترین اطلاعات رشته های مورد نظر را هم بلد نبوده و نمی دانند .
... و به این نقطه هم رسیدیم که چه کسانی در مجمع انتخابات روسای هیأت های ورزشی استانها، دارای حق رای هستند و اینکه آنها به چه شیوه ای انتخاب می شوند؟
تحقیقا، جهت اطلاع خوانندگان محترم و دوستداران امر تربیت بدنی عرض می نماییم که در این بخش و در انتخاب افراد برای تصدی مسوولیت هیأت های شهرستان های تابعه و حوزه های مرتبط هم، الزامی و قانونی و قاعده ای برای معرفی افراد فنی و متخصص رشته مربوطه تعریف نشده و نکته قابل تأمل تر هم، آن است که این بزرگواران، هسته اصلی اعضای مجمع انتخابات ریاست هیأت استان را نیز ، تشکیل می دهند .
بنابراین، می توان نتیجه گرفت که وقتی از پایه و بنیان انتخابات در ورزش، امر مهم و اساسی تخصص، فن، مهارت، آگاهی، دانایی و ... نادیده گرفته می شود، تحقیقا در راس هرم این پروسه، که همانا ریاست بر یک فدراسیون ورزشی کاملا حرفه ای است، موضوع بلد بودن و دانستن و ... جایگاهی ندارد !
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل این قصه ادامه دارد ... و باقی بقای شما .
نویسنده: فرامرز سنگینی