لیگ برتر خیلی زود به تعطیلات رفت.

با گذشت 4 هفته از زمان مسابقات، تعطیلات تابستانی بر پیشانی لیگ نشست تا بازی ها از سکه بیفتد. البته در این مورد، دیدارهای فیفا دی بهانه ای شد تا تعطیلات تابستانی مزید بر علت شود.

در 4 هفته ای که گذشت، نکته خاصی دیده نشد چون اکثریت تیم ها زندگی مسائل حاشیه ای را با خود یدک می کشند. در این میان تیم استقلال بیش از دیگران در مسائل حاشیه ای غرق شده است.

از زاویه دیگر به آنچه که گذشت اینگونه می شود اشاره کرد.

سپاهان با یک اتوبوس از بازیکنان کامل در این فصل رویای دیگری بر سر دارد. تغییرات تاکتیکی و قدرتی با توجه به خرید هایی که انجام داده است حکایت از آن دارد که تیم اصفهانی به هیچ حریفی فرصت نخواهد داد تا به قهرمانی فکر کند. البته باید منتظر ماند و دید که چرخش و گردش توپ در هفته های پیش رو همچنان به مانند. هفته ای که گذشت به کام تیم خواهد چرخید. سپاهان از 4 بازی دوازده امتیاز جمع کرده است که  کارنامه خوبی به حساب می آید.

در پشت سر سپاهان، پرسپولیس در حال حرکت است. از 4 بازی 10 امتیاز اندوخته کرده است، تساوی با ذوب آهن باعث شد تا پرسپولیس با از دست دادن 2 امتیاز از رقیب اصفهانی اش فاصله گرفته و یک پله پایین تر از آن قرار بگیرد.

مشکل عمده ای که پرسپولیس را در این 4 هفته رنج داد، نبود یک مهاجم هدف و گلزن است که اجازه نداد تا پرسپولیس نقش زلزله را به خود بگیرد، هر چند که گل محمدی در این مدت با استفاده از هنر فردی بازیکنانش و گره زدن آن به تاکتیک تیمی، پرسپولیس را همچنان در حد تیم نیش دار حفظ کرده است، اما این روش برای تیمی که مدعی قهرمانی است نمی تواند گره گشا باشد، خصوصا اینکه پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا با رقیبان تا بن دندان مسلح شده رقابت سختی خواهد داشت.

استقلال تهران که با 9 امتیاز پشت سر پرسپولیس در مکان سوم جدول ایستاده است، در این فصل با مشکلات فراوان پا به عرصه مسابقات گذاشت. اختلاف کادر مدیریتی با کادر فنی که کما کان ادامه دارد، تیم نکونام را به حاشیه برده تا واقیعت های فنی این تیم کم رنگ دیده شود.

استقلال فعلا براساس اسلحه غیرت بازیکنان، حریفان را کنار می زند، در همین حال این تیم بر خلاف پرسپولیس دارای مهاجمان پرشماری است که با روش و راه گلزنی فعلا بیگانه نشان می دهند.

در حقیقت، پرسپولیس مهاجم ندارد تا از طریق آن از گل سیراب شود اما در عوض استقلال مهاجم فراوان دارد اما از آنجا که مهاجمان این تیم با گلزنی بیگانه نشان می دهند به ناچار هوادارانش را جان به لب می رساند.

نویسنده: اکبر عزیزی