جام ملت های آسیا را راه است.بازی تدارکاتی با بلغارستان و آنگولا بهانه خوبی است تا یک بار دیگر و در دو میدان متفاوت توان و ظرفیت ملی پوشان را ارزیابی کنیم .
تیم ملی با تفکرات قلعه نوعی و کادر فنی او در حال شکل گیری است.
تمرینات چند روزه در تهران و بازی با بلغارستان در زمین حریف فرصت خوبی است تا در مصاف با یک تیم فیزیکی و فوتبالی مبتنی بر قدرت بدنی و توان جسمانی ، بازیکنان مان را محک بزنیم و تاکتیک مورد نظر قلعه نوعی را ارزیابی کنیم.
یادمان باشد برای حضور در جام ملت ها و مصاف با تیم‌های درجه اول آسیا باید به خوبی تدارک ببینیم و سخت تلاش کنیم.
ژاپن، کره و استرالیا مثلث قدرت در شرق آسیا و اقیانوسیه را تشکیل داده اند. در غرب آسیا عربستان، قطر و عراق را هم باید در ردیف رقبای اصلی قلمداد کرد. ازبکستان، امارات، بحرین و سوریه و حتی ویتنام و تایلند را نباید دست کم گرفت.
حضور این حریفان آماده و قدر قاره به ما تلنگر می‌زند چنانچه هوشیار نباشیم و عقب ماندگی ها را جبران نکنیم در قطر سرنوشت بدی در انتظار ما است.
در تیم ما بازیکنان طراز اول زیادی وجود دارد که از حیث تکنیک و توانایی فردی فراتر از آسیا هستند، اما مشکل اصلی فوتبال ما کار تیمی است. اینکه توانایی ها و ظرفیت های بازیکنان‌مان را در مسیر اهداف گروهی به کار بگیریم.
تیم ملی پس از گذار از روش بازی با کی روش حالا به تفکرات قلعه نوعی چشم دوخته است.
در اردوی کنونی به جز آزمون، کنعانی و نورافکن بقیه نفرات حضور دارند و می توان شمایلی از ترکیب اصلی را در زمین متصور بود.
قلعه نوعی که به بازی هجومی تمایل زیادی دارد باید در تمرینات شیوه بازی در فاز تهاجمی را با طارمی، مغانلو، جهانبخش، ترابی و محبی اصلاح کند.. در غیاب آزمون احتمالا طارمی و مغانلو زوج مهاجمان را تشکیل خواهند داد.
به نطر می رسد اساس کار کادر فنی باید به امور دفاعی و هماهنگی دو مدافع مرکزی و همخوانی آنها با دو مدافع کناری خلاصه شود.
در واقع تیم ملی برای مقابله با مهاجمان سرعتی شرقی ها و تکنیک و کارهای ترکیبی عربستانی ها در فاز تهاجمی باید تدابیر خاصی داشته باشد.
حسن بازی‌های تدارکاتی شناسایی این عیوب فنی است. اینکه بدانیم در دفاع و حمله و نوع انتقال بازی چه محاسن و چه معایبی داریم. اینکه پلی ارتباطی بین مدافعان و هافبک ها برقرار کنیم و در تغذیه مهاجمان به فاکتورهایی ویژه مجهز باشیم.
دو بازی با بلغارستان و آنگولا تا حدودی این فرصت را در اختیار کادر فنی قرار خواهد داد تا شناخت نسبی از بازیکنان داشته باشند و در مسیر پیش رو اصلاحات مورد نظر را به اجرا بگذارند.
شاید نیاز اساسی تیم ملی در برهه فعلی بالا بردن توان جسمی و ارتقا میزان دوندگی بازیکنان در زمین است.
باید با تمرینات و شیوه‌های نوین این تلاش و دوندگی را افزایش داده و برای مقابله با حریفان تند و تیز آمادگی کامل داشته باشیم.
نویسنده: احمد میرزاییان