پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه

بازی های آسیایی با فدراسیون های فروپاشیده

شاید اگر مسئولان وزارت ورزش مسئولیت نظارت بر فدراسیون های ورزشی را به ""ابرام چرخی"" می سپردند روزنه ای برای کنترل بهتر فدراسیون ها پدید می آمد.

دانش و دقت ابرام چرخی از آنهایی که در چرخشی با رانت وارد ورزش شده اند و "چرخ " ورزش را پنچر کرده‌اند به مراتب بهتر و والاتر است.

 

🔸تفاوت های بسیار عمیقی بین آنها که به وزارت ورزش تحمیل شده اند با "ابرام چرخی " وجود دارد، او بیش از چهار دهه در حاشیه ورزش ما حضور دارد ولی آنها حتی یک بارهم به "ورزشگاه آزادی" نرفته بودند تا لااقل چرخ زدن‌های ابرام چرخی را ببینند. 

 

🔸شاید هم ابرام چرخی مقایسه خود با آنها را دور از شأن و شخصیتش بداند.حالا او در ورزشگاه آزادی چرخ می زند تاچرخ ورزش بچرخد اگر "سياسيون " چوب لای چرخ ورزش نگذارند. اکنون در آستانه بازی‌های آسیایی هانگژو چین فدراسیون‌های ما رها شده‌اند بجز چند فدراسیون انگشت‌شمار که زحمات زیادی می‌کشند تا ورزش کشور را سربلند نمایند بقیه در ‌کمای مطلق بسر می‌برند. 

 

🔸از چند سال پیش که یکی از فدراسیون ها پولهای دریافتی برای اردوهای آمادگی را خرج "ایزوگام " پشت بام و خريد مبلمان می‌کرد مشخص بود سالی که نکوست از بهارش پیداست. 

 

🔸هنگامی که مدیر تشریفات یک فدراسیون ورزشی تیم خود را اشتباهی به کشوری فرستاد که مسابقات در آن برگزار نمی شد آغازی بود برای استارت آلزایمر و در کما رفتن فدراسیون های ورزشی.

 

🔸وقتی رئیس یک فدراسیون تیمش را به خارج می‌برد و خودش برنمی‌گردد آيا اين فروپاشی در امر فدراسیون ها نیست؟هنگامی که حسرت برگزاری صحیح و بدون تنش و حاشیه حتی یک مجمع انتخابات فدراسیون های ورزشی به دل اهالی ورزش نشسته، آيا فروپاشیدگی در فدراسیون‌ها قابل کتمان است؟ 

 

🔸وقتی در مجامع انتخابات فدراسیون‌های ورزشی کسانی که سرپرست فدراسیون بوده و یکطرفه برای خودشان آرای اکثریت را جمع می کنند آیا این بی تدبیری در امور فدراسیون های ورزشی نیست؟

 

🔸هنگامی که در انتخابات مجامع فدراسیون‌ها دو سوم رأی دهندگان و یا تمامی رأی دهندگان بدليل بی تدبیری و ندانم کاری برگزارکنندگان محل مجمع را ترک می‌کنند آیا این فروپاشی مطلق امور فدراسیون ها نيست؟

 

🔸حالا در گیرودار فروپاشیدگی و بی‌خیالی برخی از فدراسیون های ورزشی، کاروان ورزش کشورمان راهی مهمترین رویداد قاره پهناور آسیاست تا سوت بازی‌های آسیایی برای ما با برخی از فدراسیون‌های فروپاشیده به صدا در آید .

 

🔸در بازیهای آسیایی جاکارتا اندونزی کاروان ما ششم شد نتیجه‌ای مطلوب و قابل قبول، این نتیجه در حالی بدست آمد که میزبان با ورزشهای بومی محلی مثل پنچاک سیلات و... اکثریت مدالهای طلای خود را بدست آورد تا با امتیازی که شورای المپیک آسیا برایش فراهم کرده بود در رتبه چهارم قرار گیرد. حالا اگر مدالهای بی‌ارزش میزبان را کنار بگذاریم دو‌‌‌‌پینگ دو بوکسور ازبکستان از لحاظ فنی ازبکها را به رده ششم سقوط و ایران را در جایگاه پنجم قرار داد. گرچه هرگز رتبه بندی بهم نمی‌خورد ولی برای ارزیابی توانمندی ایران در جاکارتا باید با در نظر گرفتن بی ارزشی مدالهای میزبان در پنچاک سیلات و جوجیتسو و دوپینگ ورزشکاران ازبک، در حقیقت ایران درشرایط عادی و طبیعی در رتبه چهارم قرار گرفته است. 

 

🔸در هانگژو چین، میزبان که همواره بر بام آسیا در بازیهای آسیائی قرار گرفته است هرگز نیاز به مدالهای باد آورده ندارد و برروی کاغذ ایران باید بدون دغدغه حداقل در رتبه پنجم جدول رده بندی قرار گیرد. اما حالا معلوم نیست که چه چیزی باعث شده که کارشناسان رده های هفتم و هشتم را برای کاروان ماپیش بینی کنند! 

 

🔸با مدارک مستند می توان ادعا کرد که بی خیالی و رها شدن برخی از فدراسیونها در سالهای اخیر، عدم نظارت صحیح برفعالیت فدراسیون‌ها، فروپاشیدگی در انتخابات مجامع فدراسیون های ورزشی و پاسخگو نبودن برخی از فدراسیون ها به مسئولین ورزشی، نظارت در نیمه راه و ناقص مرکز نظارت  کمیته ملی المپیک بر فدراسیون ها، که این مرکز خیلی دیر راه افتاد و آیا  مرکز نظارت کمیته ملی المپیک بر مواردی چون: دریافت برنامه مکتوب سالیانه از فدراسیون ها، کنترل و تطبیق برنامه ها با هدف های از پیش تعیین شده توسط تیم فنی و علمی، گزارش فنی منظم هفتگی و ماهیانه توسط ناظر به مسولین کمیته المپیک و از همه مهمتر پرداخت های دوره ای به فدراسیون‌ها بر چه مبنایی بوده؟ 

گمان نمی‌رود که مرکز نظارت تیم‌های ملی کمیته ملی المپیک موارد فوق را در وقت محدود انجام داده باشد.

🔸 به همه این موارد می توان مسئله مهم کنترل دوپینگ را هم افزود. نتایج بازیهای آسیایی هانگژو اگر طبق پیش بینی کارشناسان ضعیف تر از جاکارتا باشد مقصر این ناکامی کیست؟ قطعا آقای سرپرست جدید وزارت را هرگز نمی توان عامل شکست احتمالی دانست او تازه از راه رسیده و در صدد رفع نواقص و اعلام برنامه‌های راهبردی خویش است، کیومرث هاشمی دو رخداد مهم را در تاریخ ورزش ایران که یکی بازیهای آسیایی اینچئون و دیگری المپیک ریودوژانیرو است را با سر بلندی و موفقیت ویژه پشت سر گذاشته و در کارنامه‌ خویش ثبت کرده است.

 

🔸اگر نتایج کاروان ورزشی ما در هانگژو مطلوب نباشد می‌توان دو مقصر اصلی برایش معرفی کرد: 

۱.افراد تحمیل شده به وزارت ورزش

۲.روسای برخی از فدراسیون های رها شده.

نویسنده: علی افتخاری _ کارشناس ورزش