مدال برنز فرانک پرتوآذر در مسابقات کوهستان بازی های آسیایی هانگژو حکایت پایمردی و خستگی ناپذیر دختران ایران است.
او، سمیه یزدانی، ماندانا دهقان و... سال ها است که با وجود کم توجهی جاده های سخت و دشوار ایران و آسیا را رکاب زده اند و گاهی نیشخند های دردآور رهگذران غفلت زده را به جان خریده اند اما امروز حق این است که بیشتر درباره ی ورزش دوچرخه سواری آن هم در بخش بانوان بنویسیم.
ریحانه طالبی یکی از نخستین افتخارآفرینان دوچرخه سواری بانوان در اینباره به البرز ورزشی می گوید: مدال آفرینی فرانک دیر شد اما خوب شد که به حق خود رسید، او در دوره گذشته قهرمانی آسیا به دلیل نقص فنی دوچرخه اش ناکام ماند و اینک که مدال ارزشمندی را برای بانوان ایران به ارمغان آورده است شاید هشداری باشد برای کمیته ملی المپیک که برای آینده بیشتر روی دوچرخه سواری دختران حساب کند.
طالبی می افزاید: این نخستین مدال تاریخ بازی های آسیایی برای بانوان ایران است، اتفاقی که می توانست زودتر از این رخ می داد، شاید افرادی که از دور دستی بر آتیش دارند نداند که امثال پرتوآذر چه سال هایی با هزینه شخصی یا گرفتن اسپانسر شخصی کوه و کمر و جاده ها رکاب زدند و رنج سفر به کشور های دور و نزدیک را به جان خریده اند. ترسیم زندگی و تلاش های اینگونه دختران ورزشکار می تواند جامعه ما را بیشتر به ارزش های فنی و فردی ورزشکاران زن کشورمان آگاه سازد.
پرتوآذر مهندس عمران از دانشگاه شیراز است، شاید در زادگاهش شهر شعر و شاعری نیز او را نشناسد اما هرچه که بود و هست نامش در تاریخ ورزش ایران ثبت شده است.
نویسنده: مرجان بنی یعقوب
