پینگ پنگ در ایران ریشه دیرینه دارد و مردان مقاومی از سر عشق و علاقه برای اعتلا این ورزش تلاش کرده اند.

سال 1958 در بازی های آسیای تیم ایران متشکل از هوشنگ بزرگزاد، امیر احتشام زاده، ادموند بیت خدا و حمید کرلو مدال برنز را به دست آوردند و در سال 1966 نیز هوشنگ بزرگزاد بر سکوی سوم آسیا ایستاد.

قاره کهن مهد پینگ پنگ جهان است بنابراین کسب عنوان در این سطح کار آسانی نبوده و نیست، حالا بعد از 65 سال نسل جوانتر راکت به دستان ایرانی به مدال برنز دست پیدا کردند و هانگژو به احترام ایرانیان به پا ایستاد و دست زد.

تیم ایران در شرایطی ژاپن را شکست داد که چشم بادامی ها تقریبا با همین ترکیب مدال سوم توکیو را به دست آورده بودند اما عوامل زیادی دست به دست هم داد تا پینگ پنگ بازان کشور ما بتوانند این تیم پرقدرت را شکست دهند.

حضور سه بازیکن ایرانی برادران عالمیان و امیرحسین هدایی در لیگ فرانسه شرایطی را به وجود آورد تا آنها از طریق رویارویی با بزرگان پینگ پنگ دنیا تجربه کسب کنند و با افزودن مهارت های فردی خود به اعتماد به نفسه لازمه نایل آیند و دیگر تحت تاثیر نام ها قرار نگیرند.

جذب اسپانسر فردی و البته نگاه حمایتگرانه فدراسیون پینگ پنگ روند این صعود را تسریع کرد تا بعد از سال ها به عنوانی بزرگ دست پیدا کنند. اتفاق مهمی که رخ داده و باید این موفقیت خارق العاده را به فال نیک گرفت. ورزش های تکنیکی و سرعتی نیازمند حوصله و زمانبری است و این یکی از درس های مهم بازی های آسیایی هانگژو برای ورزش ما بوده است.

نویسنده: ج - دوستدار