واقعیت آرزویی به رنگ طلا است اما حقیقت چیز دیگری است.

اینکه تیم ملی والیبال ایران توانست برای سومین بار به مدال بازی های آسیایی دست پیدا کند رویایی دست یافتنی بود و کاری به این حقیقت نداریم که ژاپن با تیم دوم خود آمد و چین دیگر اژده های دو سر نبود.

مهم و نوید بخش این بود که تیم ملی ایران بعد از دو سال نمایش انتقاد آمیز به خودباوری رسید و با شکست چینی ها قهرمان بازی ها شد تاجایی که دبیر کل کمیته ملی المپیک اعلام کرد که این نشان مجموعه مدال ها بود اما آقای سرپرست بازی ها آیا می دانست که والیبال برای رهایی از گردابی که به وجود آمده چه زجر هایی که کشیده است و چه اعصاب هایی که به هم ریخت تا آن فرو پاشیدگی جمع و جور شود.

مشکل ورزش ما جوان ها نیستند آنقدر استعداد های ناب و خوش تراش در این مملکت داریم که به قول معروف به نسیمی چون آتش زیر خاکستر زبانه می کشند، مشکل ما مدیرانی است که یک روز سر از استانداری و شهرداری در می آوردند و روزی دیگر سکان ورزش را در دست می گیرند و فردایی کمیته ملی المپیک و هرجایی که باشد ورزش ما به روش علمی اجرایی و مدیریتی نیاز دارد.

تیم ملی چین را مقتدرانه شکست داد یکی از دلایل این برد انتخاب شهروز همایون فرمنش در پست قدرتی بود، او هم دریافت خوبی انجام داد، سرویس های خوبی زد و در آبشار از مچ دست خود برای هدف زنی بهره برد. او و امیرحسین اسفندیار نمره قبولی گرفتند. پاس های محمد وادی بی نقص بود و صابر کاظمی همانند شهروز همایون فرمنش چپ دستی با قدرت نقطه زنی ظاهر شد.

سیدموسوی برعکس ما روزنامه نگاران دنبال رکورد زدن نبود اما چون خوش درخشید بار سنگین کاپیتانی تیم ملی را به درستی به مقصد رساند، بی انصافی است که دریافت های خوب محمدرضا حضرت پور و دفاع های دیدنی محمد ولی زاده به نیکی یاد نکنیم.

حالا برعکس مسئولان ورزش نگاه اهالی والیبال و مردم ورزش دوست به انتخابی المپیک است جایی که تیم ها دیگر سرویس جهشی، پرشی و قابل مهار با پنجه نمی زنند سرعت ضربات آن ها به حدود 130 کیلومتر در ساعت می رسد. مدال بازی های آسیای آقایان را راضی می کند و صعود به المپیک خانواده والیبال را، امیدواریم این خواسته ایده آل که وعده رئیس فدارسیون والیبال نیز است برآورده شود.

رتبه‌بندی نهایی مسابقات والیبال مردان بازی‌های آسیایی 2023:

ایران

چین

ژاپن

قطر

پاکستان

هند

کره جنوبی

اندونزی

قزاقستان

تایلند

چین‌تایپه

بحرین

نویسنده: جمشید حمیدی