مشکلات دو و میدانی بانوان زیاد است و همه چیز تحت الشعاع بی توجهی ها قرار گرفته است.
حمیده جوان بانویی که در مشهد دست اندرکار سازندگی است و زندگی اش را صرف دونده هایی کرده است که بر تارک دو و میدانی بانوان کشور می درخشند در گفت و گو با البرز ورزشی می گوید: پنج شاگرد تحویل تیم ملی داده ام آنهم در شهری مذهبی مثل مشهد، تکتم دستاوردان با 19 سال سن رکورددار بزرگسالان ایران است و می توانست یکی از شانس های کسب سهمیه المپیک باشد اما هیچکس به مشکلاتی که این دختر پراستعداد با آن دست و پنجه نرم می کند توجهی نمی کند همه او را یک پدیده می دانند اما در عمل برایشان اصلا مهم نیست که دختری با اینهمه استعداد از حاشیه مشهد به سطح ملی می رسد، یا ژاله کاردان که در پرتاب وزنه عالی است، وی در شهر اردبیل تمرین می کند و مربی خارجی احسان حدادی را بی نظیر می خواند او چگونه تمرین می کند کند؟ در یک شهری که هوای سر دارد می تواند وزنه پرتاب کند؟
سرپرست قبلی فدراسیون به جای توجه به امثال دستاوردان و کاردان 12 - 10 دونده را به مسابقات برون مرزی اعزام کرده بود که هزینه دلاری سنگینی را روی دوش فدراسیون گذاشت اما حتی یک سهمیه نگرفته بودند. اما کمترین امکانات را در اختیار دختران مستعد شهرستانی قرار نداده بود، البته خانم بهزادی نایب رئیس فدراسیون گاهی حال ما را می پرسد ولی احوالپرسی خالی که مشکلات را حل نمی کند، البته سرپرست جدید آقای ممبینی نگاه حمایتی خاصی به دونده های ما دارند ولی سرپرست فدراسیون هم تا حدی می تواند اقدام کند، فدراسیون تا زمانی که از بلاتکلیفی نداشتن رئیس خارج نشود، نمی توانیم پیشرفت کنیم. خانم فرزانه فصیحی که بتازگی رکورد ورودی به مسابقات جهانی را به دست آورده با هزینه شخصی به صربستان رفته است ولی دختران ما در مشهد و سایر شهرستانها پول خرید هزینه مکمل ها را هم ندارند، شما می توانید از مربیان سازنده استانها پرستو احمدی از کردستان، الهام کاکلی از البرز، زهرا نبی زاده از تهران بپرسید تا بدانند که کار کردن در دو و میدانی زنان چقدر سخت است و این مربیان تا چه حد عاشق مربیگری و سازندگی اند.
حمیده جوان از حدیث رئوف نفر چهارم دانش آموزان جهان و نوجوانان آسیا، سیما دژکام تنها مدال آور (برنز) نوجوانان آسیا، تکتم دستاوردان و صفورا خداترس اعضای تیم ملی و دو صحرا نوردی به عنوان شاگردان خود و از دونده های سرشار از استعداد مشهد و خراسان رضوی نام برده است.
گفت و گو از: مرجان بنی یعقوب