نمایش تاسف بار والیبال ایران در لیگ ملت ها و متعاقب آن انتخابی المپیک در ریودوژانیرو کار را به اما و اگر های زیادی کشاند و ما را به یاد داستان قدیم مرد روغن فروش انداخت که کوزه خیالش شکست و باقی قضایا...

اما بشر به امید زنده است به ویژه افرادی که اعتقاد وافر و راسخ به استعداد ناب ایرانی دارند که بسیاری اوقات غیرممکن ها را ممکن ساخت.

به هرروی بعد از صعود برزیل، آلمان، آمریکا، لهستان، ژاپن و کانادا به بازی های پاریس حالا ده تیم بزرگ دنیا هستند و 5 سهمیه ی باقی مانده.

در حال حاضر هفت تیم در رنکینگ جهانی جایگاه بالاتری از ایران دارند که بین آنها تیم آفریقایی نیست، پس با توجه به قانون حضور همه قاره‌ها در المپیک یک سهمیه قاره آفریقا را باید کنار گذاشت. به این ترتیب هفت تیم بالاتر از ایران شانس بیشتری برای رقابت و کسب چهار سهمیه باقی مانده دارند.

در بین تیمهای بدون سهمیه، ایتالیا (رتبه سوم جهان و ۳۴۲.۴۳ امتیاز)، آرژانتین (رتبه ششم و ۳۱۴.۳۵ امتیاز) و اسلوونی (رتبه هفتم و ۳۰۷.۱۲)، سه تیمی هستند که با توجه به اختلاف امتیاز ایجاد شده کار راحتی برای صعود دارند و گرفتن آنها به ویژه ایتالیا تقریبا عملی نیست. بنابراین تنها یک سهمیه در دسترس برای ایران (۲۰۷.۸۲ امتیاز) باقی می‌ماند و آن هم رتبه نهمی و رسیدن به صربستان (۲۵۳.۲۲ امتیاز) است.

از طرفی کوبا (۲۳۶.۹۶ امتیاز)، هلند (۲۱۴.۵۸ امتیاز) و ترکیه (۲۱۰.۷۳ امتیاز) نیز در رنکینگ بالاتر از ایران هستند ضمن اینکه اوکراین و بلژیک هم که بعد از ایران به ترتیب رتبه‌های ۱۶ و ۱۷ را به خود اختصاص داده‌اند، خطری جدی محسوب می‌شوند. بنابراین ایران ۶ رقیب برای رتبه نهمی دارد و گرفتن سه تیم ایتالیا، آرژانتین و اسلوونی هم نشدنی به نظر می‌رسد.

تیم ملی ایران که امتیازات مهمی را در رویارویی با تیمهایی مانند اوکراین، چک و کوبا از دست داد، تنها در صورتی می‌تواند المپیکی شود که بین ۹ تیم برتر جهان حضور داشته باشد و باید در رنکینگ تا رتبه ۹ بالا بیاید.

ایران تا پیش از لیگ ملت‌های ۲۰۲۳ رتبه دهم جهان را داشت؛ مسیر مستقیمی که به المپیک می‌رسید اما اکنون با باخت های حقارت آمیزی که داشته تا رده 15 جدول فدراسیون جهانی سقوط کرده است. واقعا خدا ختم به خیر کند.

نویسنده: جمشید حمیدی