پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه

قاسمپور: تشکیلات فوتبال را تعطیل کردیم، تا به هنگ کنگ ببازیم

پیشکسوت فوتبال ایران با بیان اینکه تا در فوتبال کشورمان تغییرات اساسی نشود و آدم‌های درست سرجایشان قرار نگیرند وضعیت همین است،.

به گزارش پایگاه خبری البرز ورزشی؛ وی اشاره داشت: تیم محلات ما هم هنگ‌کنگ را می‌بُرد اما با مدیریت آقایان به یک تیم درجه سوم آسیا هم باختیم.

ابراهیم قاسمپور بازیکن سابق تیم ملی ایران در خصوص شکست تیم ملی فوتبال امید برابر هنگ‌کنگ در بازی‌های آسیایی هانگژو، اظهار داشت: کلمات از توصیف این فاجعه قاصر است. ما به تیم‌های درجه ۳ نباخته بودیم که به لطف دوستان این امر محقق شد. در این خصوص باید یقه آقایان در فدراسیون را بگیرید که با تصمیمات غلط خود کار را به اینجا کشاندند. مسئولین ما اهمیتی به این موضوع نمی‌دهند و نمی‌دانند چه اتفاق فاجعه‌باری را رقم زده‌اند.

وی افزود: فوتبال ولیگ را تعطیل کردیم تا به هنگ کنگ ببازیم. هنگ‌کنگ مگر فوتبال دارد که ما به او ببازیم؟ یک تیم محلات ما مثل آب خوردن این تیم را می‌برد، بعد چگونه تیم امید ما که به‌خاطرش لیگ یک ماه است تعطیل شده و بین باشگاه‌ها و فدراسین تنش ایجاد کرده، بازیکنان تیم ملی بزرگسالان و استقلال و پرسپولیس را دارد، در مقابل این تیم شکست می‌خورد؟ آقایان کی‌ می‌خواهید از خواب بیدار شوید؟ حیثیت فوتبال ایران و اعتبار آن را بردید. چه خروجی داشته‌اید که چندین دهه است آن را رها نمی‌کنید؟ از بالا تا پایین فوتبال ایران باندبازی شده و هر کسی می‌آید تیم خود و آدم‌های خودش را به جایی متخصصین می‌آورد.

سرمربی سابق تیم امید اظهار داشت: چند بازیکن تیم‌های رده‌های، پایه پله پله بالا آمدند؟ نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم. اما هم نسلان من همه اول از فوتبال آموزشگاهی شروع کردند بعد به رده جوانان استان آمدند و بعد به تیم ملی رسیدند. در زمان ما رسانه‌ و فضای مجازی نبود تا اطلاع‌رسانی و انگیزه ایجاد کند؛ خودمان بودیم و خودمان.

قاسمپور خاطرنشان کرد: عنایتی انتخاب خوبی نبود و باید مربیانی بیاوریم که در تیم‌های پایه کار کرده‌اند، اما سوال من این است چرا همش به دنبال عوض کردن مربیان هستیم چرا زمان نمی‌دهیم تا کار کنند؟ چرا کسی مدیران را عوض نمی‌کند؟ جای بازیکن خارجی برای فوتبالمان چرا به سراغ مدیران خارجی نمی‌رویم؟ انتخاب‌های ما در سطح ملی و باشگاهی سراسر از اشتباه است. در برنامه‌ریزی مشکل داریم، در ساختار مشکل داریم و بعد توقع داریم مربی همه کار کند آن هم در صورتی که به او هیچ زمانی نمی‌دهیم و توقع داریم معجزه کند.