در ورزشی که تعداد مردان در آن بیش تر است، حضور شیر دخترانی جلب توجه می کند که نمادی دیگر از پایمردی و تلاش خستگی ناپذیر و انگیزه ی وصف ناپذیر بانوان ایرانی است.

یکی از این بانوان نمونه، ثمینه اشتیاقی است که در ورزش سوارکاری آن هم در رشته درساژ به ملکه ی سوارکاری درساژ و آهوی درساژ ایران شهرت دارد.

او از سال 1373 سوارکاری را زیر نظر استاد بابک شکی شروع کرده و هم اکنون 29 سال است که در کنار ایشان هستند و دوره های مختلف سوارکاری را در کشور های اروپایی از جمله فرانسه در دوره های مختلف زیر نظر مربی تخصصی خانم پاتریشیا نادو گذراند و همچنین زیرنظر  استادان بزرگی همانند پیتر انگل آلمانی، میگل اشتوتکا از کشور اسپانیا، آقای تییری فرکتیک فرانسوی، خانم الکساندرو کورولای روسی، خانم پلین البرتس هلندی دوره های سوارکاری و تربیت اسب گذراند. شرکت در کیلینک های درساژ خانم پاتریشیا نادو و کار در باشگاه سوارکاری ورنوییه در کشور فرانسه بر دانش فنی و مهارت های علمی این مربی و سوارکار جوان افزود.

ثمینه اشتیاقی در مسابقات مختلف سوارکاری رشته درساژ کاپ های ارزشمندی به دست آورد و به روایتی یکی از پر امتیاز ترین ورزشکاران این رشته محسوب می شود هرچند در این بخش هنوز رنکینگ رسمی اعلام نشده است.

از توانمندی و پتانسیل بالای فردی این بانوی جوان همین بس که بنویسیم عضو کمیته ی درساژ سوارکاری، سرپرست و مدیر کمیته بین الملل درساژ، مربی و داور این رشته است. اما وقتی از افتخاراتش سخن می گوید بیش از همه به اسب هایی می پردازد که بخشی از موفقیت های وی بوده اند از جمله ی این اسب ها، آشانتی است که در مسابقات مختلفی در کنار این سوارکار موفق به کسب مقام های مختلف و ازجمله قهرمانی ها شده که ثمینه خودش را مدیون این اسب می داند و آشانتی را به اسب افسانه ای تشبیه می کند.

وی زیرنظر خانم پلین آلبرت هلندی مسابقه ی ارزیابی کشوری فریزین ها را با اسب بارتئن مقام اول را کسب کرد و اسب فریاد شیران از اسب های دیگری است که در سن 31 سالگی زیر نظر آقای بابک شکی و اسب بتهوون در سن 27 سالگی در جام نشاطی با ثمینه اشتیاقی موفق به کسب مدال های مختلف در این رقابت و یا رقابت های جام نیکوکاری، جام مادر، جام نشاطی و جام های کشوری دیگر شدند.

اشتیاقی اضافه کرد: اسب های ایرانی و ترکمن مثل بتهوون، کره سحر و فریاد شیران نه تنها نسل وی بلکه نسل قبل و بعد از ایشان نیز با این اسب جوایز زیادی را کسب کرده اند و افسوس می خورد که بتهوون و فریاد شیران دیگر در کنار سوارکاران نیستند.

در چند روز گذشته ایشان فارغ التحصیل آخرین دوره داوری درساژ  ESSE  بعد از شرکت در سه دوره کامل شدند و در انتهای این دوره مسابقه FEI DRESSAGE CHALLENGE   در دو رده زیر 16 سال و بالای 16 سال با سر داوری آقای پیتر هنزاگی (داور رسمی FEI)  برگزار شد که خانم اشتیاقی با اسب رادوون از مکتب شکی موفق به کسب مقام نایب قهرمانی شد و در همین مسابقه در سال های قبل در دو رده SENIOR 2 و PRIX ST GEORGE   موفق به کسب مقام با اسبی به نام جینتانو شده بودند.

در مسابقه سرزمین ایرانیان با اسب سیلمی فریزین به نام بنجامین موفق به کسب مقام قهرمانی شدند و همچنین از دیگر فریزین هایی که ایشان موفق به کسب قهرمانی در جام کشوری با آن شدند اسبی به نام سیلاس اشاره کردند.

ثمینه اشتیاقی از خاطراتش بابت شرکت دو تن از شاگردانش در باشگاه سوارکاری ماکسیما استیبل در کشور روسیه به نیکی یاد می کند و اینکه چقدر حضور در رقابت های اوراآسیا تجربیات ارزشمندی را به وی و سوارکاران نوجوان ایرانی انتقال داده است.

وقتی از سوارکاران دختر می گوید با اشتیاق فراوان نغمه خانجانی را که چگونه با تلاش خستگی ناپذیر در کشور های مختلف دوره می بیند، در مسابقات پرش با اسب شرکت می کند و بازی های آسیایی هانگژو را پشت سر گذراند و همچنین خانم میشا محمدی که از نام آوران رشته درساژ است را تحسین می کند و این از زبان یک بانوی ایرانی جالب توجه است که حسادت و رقابت را در هم نمی آمیزد.

اشتیاقی اضافه می کند: ورزش سوارکاری برعکس سایر رشته های ورزشی که با ابزار کار می کنند مربیان و پرورش دهندگان اسب با موجودی جاندار به نام اسب سر و کار دارند. این ورزشکاران با آسیب های مثل شکستگی ها سر، دست و پای دست به گریبان اند اما دست از عشق نمی کشند، در حقیقت بزرگترین عایدیی سوارکاری و پرورش دهندگان اسب عشقی است که از برخورد و تربیت موجودی زنده به نام اسب در وجودشان نهادیده شده است.

ثمینه اشتیاقی یک سوارکار صرف نیست او مدرس کلاس های زبان انگلیسی و فرانسه بوده و در کنار این همه مشغله هرگز حق شناسی را از یاد نبرده است و بار ها از استادش بابک شکی با احترام یاد کرده و نیز پیشکسوتانی همانند زنده یاد نجفی، جمشیدخانی، رامین شکی، داوود بهرامی، نورمحمد حبیبی و بقیه پیشکسوتان یاد می کنند و این حقشناسی و حرمت گذاری نیز بخشی از سجایای ثمینه اشتیاقی است.

ثمینه آرزویش این است که در کشور عزیز ما ایران نیز مانند دیگر کشور ها ورزش درساژ که مادر رشته های سوارکاری است جنبه های علمی خود را به اثبات برساند و برای ساختن و پرورش یک اسب سالم، دانش و تخصص بیشتری را به دست بیاوریم تا اسب این موجود زیبا برخورد متناسب با همکاری لازمه را در وجود ما انسان ها حس کند، دغدغه ی کنونی من این است که همه ی ما سوارکار ها بتوانیم در محیطی منطبق با اساس علمی رشد بیشتری کرده.

اشتیاقی برعکس اغلب ما ایرانی ها اهل شکوه و شکایت نیست ولی از اینکه در برخی از مقاطع برخورد غیراصولی و گاهی کم مهر با اسب ها می شود دل آزرده است اما ترجیح می دهد که از هیچکس و هیچ ارگانی گله نکند و حتی حاضر نشد درباره انتخابات فدراسیون سوارکاری اظهار نظر کند.

اشتیاقی در خاتمه تاکید کرد که احتمال دارد نام اساتید دیگر و همچنین اسب هایی که او را در رسیدن به موفقیت یاری داده اند را از یادبرده باشد که از همه ی آنها پوزش می خواهد.

واقعا برای ما به عنوان یک رسانه ورزشی که همواره با آدم های حاشیه دار و حاشیه ساز سر و کله می زنیم مصاحبت با یک بانوی فرهیخته سوارکار حلاوت و معنی دیگری داشته است. قدر این سرمایه های بالنده انسانی ورزش کشور را بدانیم و در جهت حمایت از آنها خالصانه بکوشیم.

گوشه هایی از افتخارات این بانوی جوان

1- مربی تیم ملی درساژ نوجوانان در مسابقات اورآسیا

2-عضو انتخابی استعدادیابی درساژ توسط خانم الکساندر کوروولا از فدراسیون بین المللی

3- داور ملی درساژ فدراسیون سوارکاری ایران با به پایان بردن دوره های ESSE  در سه دوره و فاز های مختلف زیر نظر FEI SOLIDRITY مدرس آقای پیتر هنزاگی است.

4- همچنین داوری های پارادرساژ (درساژ معلولین) را انجام داده است.

5-مربی ملی فدراسیون سوارکاری ایران

6-قهرمانی در مسابقات مختلف کشوری

7- اخذ لایسنس سوارکاری فرانسه به نام GALLOP7 با بالاترین نمره

8- سوارکار و تربیت کننده اسب در رشته تخصصی درساژ

9-مربی تعداد زیادی شاگرد در باشگاه های مختلف سوار کاری ایران

10-داوری و کلینیک در استان های مختلف ایران

11-مورد تقدیر توسط ریاست های فدراسیون سوارکاری

گفت و گزار: هستی رفیعی