بزرگنمایی مصاف ایران و قطر در مسابقات چهار جانبه به سود تیم ملی نیست.
شناسایی نقاط ضعف و قوت و طراحی درست در فرصت باق یمانده تا جام ملت ها را باید در اولویت قرار داد.
در دیدار با اردن ضعف های عمده در فاز دفاعی و شکاف های عمیق در مرکز دفاع همه را به فراست انداخت.
حاج صفی در جناح چپ بارها جا ماند، شجاع هم در کار پوشش او عملکرد خوبی نداشت، هم‌پوشانی کنعانی و شجاع در عمق دفاع هم مناسب نبود.
رامین رضاییان در دفاع راست اگر چه در پایه گذاری حملات و تغذیه مهاجمان عملکرد مثبتی داشت، اما در برگشت ها و حضور بموقع در تاکتیک دفاعی ضعف عمده داشت.
فاز دفاعی ما و تدابیر اتخاذ شده موثر واقع نشد. معلوم نیست مدافعان ما در مصاف با مهاجمان سرعتی ژاپن و کره چگونه هم افزایی خواهند داشت.
در میانه میدان نورالهی و عزت الهی انگار یادشان رفته بود که چگونه باید فضا را تسخیر و کار شوتزنی را از هافبک های حریف سلب کنند.
جهانبخش از فرم همیشگی دور بود. محبی برخلاف تلاش و دوندگی اش یک وینگر آرمانی در جناح چپ نیست.
در کنار این ناهماهنگی ها هنور به زوج طارمی و آزمون امیدواریم تا به آرمان‌های یک ملت در جام ملت ها جامه عمل بپوشانند.
امیر قلعه نویی به خوبی تیمش را می شناسد. در آنسوی میدان هم باید اعتراف که کی روش مانند کف دستانش تیم ما را می شناسد.
این نگاه و داده های اطلاعاتی و آنالیز دو مربی مزبور به ما یاد آور می شود که امروز شاهد جدالی نزدیک خواهیم بود.
یقینا در فاز هجومی بر حریف چربش داریم و طارمی و آزمون توان ضربه زدن به قطر را دارند. قطری ها هم در کار حمله خطرناک هستند.
باید دید موضع مدافعان ما و کار پوشش آنها تا چه حد خواهد بود. کادر فنی خیلی نباید دربند بازی امروز باشد و در مقابل نقدها جبهه بگیرد، کاستی های دفاعی طبیعی است.
حسن این بازی‌ها، شناسایی نقاط و ضعف و تلاش برای رفع کاستی ها است.
نباید کادر فنی را آزرد و آنها را گرفتار حواشی کرد بیان مصلحانه مسائل از جمله ضعف آشکار در امور دفاعی را باید فارغ از نگاه های رنگی قلمی کرد.
برد احتمالی در دیدار امروز را نباید بزرگ کرد، باخت احتمالی هم فاجعه نیست.
این مسیر تدارکاتی را باید تداوم بخشید و با تمرین و ممارست و طراحی درست به جام ملت ها نگریست.
نویسنده: احمد میرزاییان