تورنمنت چهارجانبه قطر تا حدود زیادی نشان داد ترکیب اصلی تیم ملی در جام ملتهای آسیا با چه نفراتی شکل خواهد گرفت اما در عین حال ابهاماتی همچنان باقی مانده که نگران کننده است.
تیم ملی فوتبال کشورمان در دیدار با اردن تا حدود زیادی خوش شانس بود که با پیروزی میدان را ترک کرد. زوج خط دفاعی تیم ما را در این دیدار، کنعانی زادگان و خلیل زاده تشکیل داده بودند که در مجموع عملکرد انتقاد برانگیزی از خود بجای گذاشتند و اگر پنالتی دقایق پایانی بازیکن اردنی به تور چسبیده بود، چه بسا دیدار با قطر و قهرمانی در این تورنمنت وجود خارجی نمی یافت.
امیر قلعه نویی به همین سبب در دیدار مقابل قطر، پورعلی گنجی را جانشین مدافع همیشه پرحاشیه تیم ملی کرد اما متاسفانه مصدومیت وحشتناک مدافع پرسپولیس باعث شد یکی از مهره های مدنظر سرمربی از لیست نهایی تیم ملی حذف شود.
اکنون خط دفاعی تیم ملی فوتبال کشورمان، محل ابهام و نگرانی است، دقیقاً در شرایطی که شجاع، آن بازیکن آماده سابق نیست و به نوعی دیگر از ترکیب طلایی او با کنعانی که در زمان اسکوچیچ موفق و موثر ظاهر می شدند، نشانی یافت نمی شود.
حال سوال این است که با توجه به شرایط موجود و مصدومیت پورعلی گنجی، آیا قلعه نویی در مدت زمان باقیمانده، همچنان به زوج شجاع و کنعانی زادگان اعتماد می کند یا روی به بازیکنانی چون مجید حسینی و حزباوی می آورد؟
امثال مرادمند از استقلال، دانشگر از سپاهان و آغاسی از تراکتور هم احتمالاً در اندیشه های سرمربی تیم ملی جای دارند اما بعید است که این جایگاه، در ترکیب اصلی باشد.
با این تفاسیر تکلیف چیست؟ لیگ برتر آیا مدافع دیگری در حد ترکیب اصلی تیم ملی دارد؟ اصلاً امیر قلعه نویی در آستانه پیکارهایی چون جام ملتها، به فرد جدیدی اعتماد می کند یا ترجیح می دهد با زوج معروف زمان اسکوچیچ وارد مسابقات شود؟
نکند او نیم نگاهی هم به روزبه چشمی برای حضور در خط دفاعی دارد؟ ضمناً آیا حاشیه های کنعانی زادگان مدیریت و کنترل شده است؟ او پس از اتفاقات بازی با ازبکستان، مورد غضب امیر قلعه نویی قرار گرفت و پس از یک دوره پشت درهای تیم ملی ماندن، مجدداً برای تورنمنت اخیر به اردو دعوت شد.
این مدافع در حال حاضر از لحاظ فنی و آمادگی، در شرایط نسبتاً مطلوبی قرار دارد (البته با چشم پوشی از بازی با اردن) اما با حاشیه هایش چه می توان کرد؟ چه تضمینی وجود دارد که او در کوران مسابقات با بچه بازی هایش کار دستمان ندهد؟
ضمناً هیچ بازيکنی نباید از جایگاه ثابتش در تیم اطمینان خاطر داشته باشد و لازم است رقابت تنگاتنگی بین تمام هم پست ها به چشم بخورد. متاسفانه اینطور به نظر می رسد که دو مدافع نامبرده تا حدود زیادی از فیکس بودن در جام ملتها خیالشان راحت است و این برای تیم ملی و سرنوشتش سم است.
آیا قلعه نویی با توجه به جمیع جوانب، باز هم انتخابش این زوج دفاعی است یا علاقمندی اش به لژیونرها سبب می شود مجید حسینی (با تجربه حضور در دو جام جهانی) مهره فیکس خط دفاع باشد؟
آیا بازی با اردن باعث خواهد شد سرمربی به فکر تقویت سازمان دفاعی تیم ملی بیفتد یا همه چیز پشت ۷ گل زده دو بازی اخیر پنهان خواهد ماند...؟
نویسنده:حامد فرضعلی بیک