فوتبالی که مسئولانش با لابی به قدرت رسیده اند مانند کاخ ظلم فرو خواهد ریخت.
با آنکه گرد پیری را بر سر دارد، اما همچنان مانند دوران جوانی اش، پر جنب وجوش و گلزن نشان می دهد. مانند روز افتتاحیه زمین کوچک و چمن مصنوعی ورزشگاه شیرودی که در مقابل وزیر ورزش شم گلزنی اش را در بازی نمادین پیشکسوتان به رخ کشید.
سخن از هوشنگ حمید زاده است، مهاجمی که بوی گل می داد، مهاجمی که اکثریت تیم های تهرانی به دنبال شکارش بودند. پیراهن تیم های آکام، صنایع دفاع، پیام، بانک ملی راه آهن و برق تهران را برتن داشت.
وی اکنون عضویت تیم پیشکسوتان شرق تهران را دارد. در این تیم چهره های آشنایی توپ می زنند، مانند محسن اکبری، بهمن عبدی، اصلان اسکندری، بهروز عبدی، ایوب سلیمی مقدم، پرویز قاسمی و مصطفی صالحی البته در این میان نقش صالحی فراتر از مسئولیتش نشان می دهد و عملا اسپانسر تیم را هم ایفا می کند.
با این چهره ماندگار فوتبال گپ و گفت خودمانی داشتیم که می خوانید.
* ما سوخته های فوتبال هستیم فوتبالی که ما در آن قرار داشتیم، عشق بود، صفا و معرفت اما اکنون پول به میان آمده و یک کانتینر فساد.
* از علل ایجاد و رشد فساد در فوتبال به بی صاحبی آن ارتباط دارد اگر فوتبال صاحب داشت به این روز مبتلا نمی شد.
* وقتی که اهل فن و خاک خورده های فوتبال را خانه نشین کردند، طبیعی است که رفتارهای غیر طبیعی وارد فوتبال خواهد شد. چرا در این فوتبال حرفی و جایگاهی از حسن حبیبی، علی پروین، حسین کلانی، فرامرز ظلی و بسیاری دیگر وجود ندارد؟
* فدراسیونی که نمی داند حال و احوال پیشکسوتانش چگونه است و برای انها اهمیت قائل نیست، نباید قابل دفاع و احترام باشد. متاسفانه اینهایی که امروز در فوتبال چه در فدراسیون وچه در هیات فوتبال بر اساس شایسته سالاری به مسئولیت نرسیده اند، بلکه از لابی پر قدرت سود می برند.
* بی بند و باری فعلی فوتبال به خاطر آن است مربی تعلیم اموزش رانندگی، خودش رانندگی بلد نیست. در این حالت جا دارد به حال و روز این فوتبال گریست.
* زشت است که پیشکسوت فوتبال برای انجام کاری از ورودش به فدراسیون فوتبال جلوگیری می شود. در این حالت بهتر است در این فدراسیون برای همیشه بسته شود.
* در دوران ما همه چیز تعریف شده بود، احترام و عزت وجود داشت اکنون این تازه واردها همه معادلات را فرو ریخته اند و متاسفانه توانایی ساختار جدید را هم ندارند.
* فوتبالی که پایه هایش با لابی کاری بنا شده باشد، مانند کاخ ظلم فرو‌خواهد ریخت.
گفت و گو: اکبر عزیزی