چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت ماه
والیبال کره، پا جا پای ژاپن

ما طلا را مس می کنیم

باشگاه مونزا اعلام کرد که با بازیکن کره جنوبی به نام وو جین لی، برای یک دوره کارآموزی سالانه به توافق رسیده است.

کره ای ها که روزگاری فوق ستاره هایی چون کانگ مانگ سون (بهترین دو پرشی زن جهان)، کین سی جین، جین سیک و چول را در سطح بین المللی داشتند بعد از نزولی که در یک دهه اخبر برآنها عارض شده است در نظر دارند با اعزام استعداد های جدید به مهد والیبال جهان راه کشور ژاپن را در پیش بگیرند.

دریافت کننده کره ای متولد سال 2005 که از دبیرستان دانشگاه فیزیکی گیونگ بوک آمده است، با پوشیدن پیراهن تیم مردان شاخص کنسرسیوم ورو والی آماده تجربه یک ماجراجویی جدید در ایتالیا است. لی از نظر بدنی قوی، با قد 195 سانتی متر، بهترین آبشارزن در آخرین جام جهانی زیر 19 سال آرژانتین انتخاب شد.

این بازیکن که برخی از بهترین تیم های فدراسیون والیبال کره به دنبال او بودند، تصمیم گرفت در درفت ثبت نام نکند و گزینه ایتالیایی را پذیرفت تا گامی بیشتر برای رشد در حرفه خود بردارد. لی هفته آینده وارد ایتالیا خواهد شد تا تمرینات خود را با تیم تحت رهبری ماسیمو اچلی آغاز کند.

بیوگرافی وو جین لی: تیم ملی کره جنوبی، تاریخ تولد 16 مه 2005، پست آبشان زن، قد 195 سانتی متر، وزن 91 کیلوگرم، ارتفاع اسپک 345 سانتی متر، ارتفاع دفاع 325 سانتی متر

کلودیو بونات، مدیر ورزشی باشگاه یادشده گفت: ما شدیداً وو جین را می‌خواستیم، زیرا معتقدیم او یکی از مهم‌ترین استعدادها در سراسر جهان است. ما موفق شدیم او را از بین بهترین تیم های کره برباییم و این در مورد شخصیت پسری که تصمیم گرفت این تجربه را در ایتالیا و در زیباترین مسابقات قهرمانی جهان زندگی کند، چیزهای زیادی می گوید. ما آن را بسیار دقیق ارزیابی خواهیم کرد و امیدواریم که این کارآموزی فقط پیش نمایش یک همکاری پربار باشد.

این درحالی است که در کشور های جنوب شرق آسیا یافتن جوانان بااستعداد دو متری به حسرتی تبدیل شده است. حال آنکه در ایران حداقل 100 بازیکن بالای دو متر در اختیار داریم که متاسفانه در پرورش آنها اقدام اصولی انجام نمی دهیم به طور مثال هیچ اقدامی برای اینکه استعداد های نابی مانند پوریا حسین خان زاده، امیرمحمد گلزاده، طاها بهبودنیا و... از طریق عقد قرارداد و تفاهمنامه با تیم های اروپایی به ویژه ایتالیا انجام ندادیم.

تعداد اینگونه بازیکنان به دو تیم کامل می رسد ولی متاسفانه تعلیم و تربیت آنها به محدوده زمان خاصی تبدیل می شود و آنقدر که ذهن آنها را برخی مربیان از پول طلبی انباشته کرده اند دیگر اشتیاقی برای رشد روز افزون ندارند.

متاسفانه برخی از این بازیکنان حتی سلام و علیک را با بزرگتر ها هم را یاد نگرفته اند به قول معروف دیگران از مس مطلا می کنند ما طلا را تبدیل به مس می کنیم!

نویسنده: جمشید حمیدی