والیبال از خلاء باشگاه های ریشه دار، دخانیات، استقلال، پرسپولیس و... آسیب می بیند.

دخانیات زمانی نامی برزگ برای والیبال ایران بود و بسیاری از ملی پوشان این رشته به استخدام شرکت دخانیات درآمده بودند تا راهی را که تازه ورزش ایران در پیش گرفته یعنی به خدمت گرفتن قهرمانان و تضمین آینده آنها به درستی طی کند.

دخانیات زمانی قدرت اول والیبال ایران شد و سوپراستار هایی مانند حسن کرد، حسن کویری، رضا حصیمی، جمشید قدیری، عزیز پرتوی، مرحوم ودود گوگانی، محمود چایچی، امیر حیدری و... بر تارک والیبال گشور می درخشیدند.

بعد از کناره گیری این بزرگان والیبال دخانیات تیمداری خود را ادامه داد اما آن رونق همیشگی را نداشت. اما افتخارات دخانیات در سال 1365 با بازیکنانی همانند امیر حیدری، عزیز پرتوی، علی نبی، حمید محمدپور، مسعود شلتوکچی و زنده یاد عباس اسماعیل زاده ادامه یافت نسل خوبی که تک تک آنها تکنیک و توانمردی های جسمانی را در کنار اشتیاق سوزان به والیبال به نمایش دراورده بودند.

افسوس که دخانیات دود به خورد جامعه می دهد اما کاری به ورزش مورد علاقه جامعه ندارد.

نویسنده: جمشید حمیدی