بدون تعارف می نویسیم وضعیت امروز ورزش ما، که متأسفانه دکتر هاشمی وزیر محترم ورزش و جوانان، وارث آن شده است، مصداق ضرب المثل قدیمی «شتر و گاو پلنگ» است، چرا که ورزشی ما با هزاران حفره گوناگون دست و پنجه نرم می کند.

آنچه که امروزه ورزش ما دچارش شده، پیامد نابلدی، ناآگاهی، ناتدبیری، سوء مدیریت و تایید و گذاردن امضاء، پای برگه هایی است که امضاء کنندگان گرامی مسوولان پیشین حتی مفاد آن را هم نخوانده بودند .

باید مقصر و مقصران این بلبشوی ایجاد شده را حداقل، در ده سال گذشته به این طرف، جست و جو کرد.

اهالی محترم رسانه و دوستداران ورزش، مستحضرند که ما کشوری هستیم با یک وزارت ورزش و یک کمیته ملی المپیک و چندین و چند اساسنامه مختلف، که حتی متولیان و مدیران ارشد ورزش کشور که همانا وزارت متبوع است، آگاه بر این اساسنامه ها و محتوای آنها، نیست .

آنچه که امروز، محل مناقشه در موضوع فدراسیون های ژیمناستیک و والیبال است و شاید برخی دیگر از فدراسیون ها، همین بحث وجود اساسنامه های مغایر با مفاد اساسنامه مورد تایید فدراسیون های بین المللی ژیمناستیک و والیبال و ... است .

اختلاف هم زیاد نیست، شاید فراتر از یکی و دو ماده و یکی دو تبصره، بیشتر نباشد، اما همین اختلاف به ظاهر کوچک، به شدت تاثیر گذار و تعیین کننده است که متولیان وزارت و کمیته ملی المپیک را هم ، مستأصل کرده است .

همه این حواشی و چالش ها هم سر چشمه اش، قصور و عدم نظارت ذاتی فنی و آگاهانه متولیان ورزش کشور در گذشته است و مقصران اصلی این اشکالات، متاسفانه وزراء، معاونین ایشان و مدیران مرتبط ستادی پیشین وزارت متبوع، هستند.

چندی پیش، در سلسله یادداشت های وارده، خدمت شما سروران گرامی که این نوشته‌ها را ملاحظه می فرمایید، یادآور شدیم، راه  برون رفت از بحران ژیمناستیک کشورمان، اتخاذ تصمیمی « شجاعانه » است که شاید این تصمیم، از یک سو مغایر با دیدگاه کسانی باشد که مخالف با عملکرد مدیریت پیشین فدراسیون ژیمناستیک بوده و منتقد اقداماتش هستند و یا برعکس، موافق نظرات ایشان باشد، اما در هر صورت، باید این کلاف سردرگم و به هم پیچیده، ابتدا گره اش باز شود و بعد، با تدبیر و چاره جویی، بهترین انتخاب صورت پذیرد .

اشتباه فاحشی که در جریان انتخابات فدراسیون ژیمناستیک در اسفندماه سال گذشته ( سال ۱۴۰۱ ) روی داده و از سوی مسوولان وزارت ورزش در جریان برگزاری مجمع، آنهم در حضور نماینده فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک، بدون ارایه دلیل و مدرک قانونی، از شرکت یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست فدراسیون، جلوگیری شد، نه تنها باعث فرونشست مشکل ژیمناستیک نشد، بلکه « گره » ژیمناستیک را  کور تر و پای فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک را هم بیش از پیش، به تعیین سرنوشت انتخابات ریاست فدراسیون ژیمناستیک ایران، باز کرد .

بدون شک، آن کس که بایستی مواخذه شده و سرزنش شود، نه مجمع عمومی فدراسیون ژیمناستیک، نه معترضین به این اقدام، که سالن برگزاری مجمع را ترک کردند، بلکه همان مسوولان والا مقام وزارت ورزش بودند که باید پاسخگوی تصمیم اشتباه خود ، باشند .

علی ایحال، در حال حاضر، دیگر آن وزراء و تصمیم گیرندگان محترم پیشین، حضور ندارند، پس پسندیده آنست که جامعه ژیمناستیک، منتظر بررسی همه جوانب امر و موضوعات به وجود آمده از سوی  شخص اول ورزش کشور  بنشینند و به هر شکل ممکن، از سوی همه فعالین در ژیمناستیک، به رای ایشان (وزیر محترم ورزش)، احترام گذاشته شود، چرا که مصلحت ورزش پایه، مادر و بنیان ساز ژیمناستیک، در گام اول، باز کردن گره کور آن است .

نویسنده: فرامرز سنگینی