می گویند واقعیت، مادر حقیقت است و حقیقت، تک فرزند خلف واقعیت است.

این را نوشتیم که ادامه دهیم هرکلامی و بیانی بها و بهانه دارد و در آستانه فرا رسیدن سوم آذر (روز پیشکسوتان ورزش خوزستان) همه این هایی که ذکر شد در نامی و مقامی همانند مهره های تسبیح کنار هم نشسته تا نام ویاد بزرگ مردی از عرصه معلمی واخلاق مداری وفخرمرام ارزشی فوتبال ورزشی به نام پرویز دهداررا تداعی کند.

زنده یاد پرویز دهداری همان واقعیت و حقیقت یگانه فرزند بودن مرام ارزشی فوتبال ورزشی است که اینک در آستانه سی و یکمین پروازش بهای همه بهانه های دلتنگی جماعت مستطیل سبز فوتبال و شاید هم ورزش  شده است و باز رخصت می طلبم تا یادی کنم از آن، هرچند نام و یادش خود بهترین سرآغاز و ماندگار است.

اما می‌خواهیم از مردی بنویسیم که برای استحکام فرهنگ و اخلاق ارزشی در ورزش هرچند خود آرامش نداشت ولی بسیار آرام و بی ادعا و سرشار از محبوبیت رفت تا عیار بودنش نگین انگشتری شود و حضورش معلم کلاس درس اخلاق و مرام ارزشی ورزش ماندگار بماند، انصافا لقب خان بودنش (پرویز خان) برازنده اش بود و بس.

تاریخ گواه است که اندیشه واشعار، تفکر وافکار،مرام ومسلک انسان های این چنین صاحب سبک هرگز از یاد نخواهد رفت هرچند که به سرای باقی شتافته اند.

دهداری تمام قد سایه گستر مهربانی و رفاقت و منش جوانمردی بود و آنقدر بی قرار رفتن و دور شدن از فضای  نامهربانی های و نگاه تنگ نظران  بود که فرصت ثبت تاریخ روز و ماه تولدش را به حکاک سنگ مزارش را هم نداد.

 او در سوم آذر ۱۳۷۱ به جمع آسمانی های ورزش پیوست تا برای همه اهالی فوتبال و پیشکسوتان ورزش کوله باری از خاطرات تلخ و شیرین باقی بماند.

آبادانی ها، همه روزه تبسم خاص و نگاه همیشه نگران پرویز خان را برای عاقبت به خیری فوتبال در بلوار دهداری رویت می کنند و مطمنا روحش شاد و یاد وخاطراتش را بخیر زمزمه می کنند.

 اما چه خوب است آنان که با مکتب و مرام ارزشی پرویز خان دهداری آشنا و خود را مرید آن مکتب می دانند لااقل در این ايام باقی مانده تا سوم آذر سالروز درگذشت پرویز دهداری و به بهانه روز پیشکسوتان ورزش خوزستان برای معرفی واقعیت در لقای حقیقت که يگانه فرزند حفظ ونشر آثار اخلاق ومرام ارزشی فوتبال ورزشی است مراسم نکوداشتی تدارک دیده شود.

 زنده یاد پرویز دهداری ویترین تمام نمای مرام و معرفت و رفاقت پیشکسوتان ورزش است نباید اجازه داد این نام و مرام سرشار از درس اخلاق و خوش مرامی کم رنگ شود. 

بگذار بگویند که ما مرده پرستیم

نویسنده: سید مهدی ابوس