شب گذشته فوتبال ما نتایج مناسبی را در رده نوجوانان و بزرگسالان کسب نکرد.
جایی که نوجوانان ما برابر مراکش در ضربات پنالتی حذف شدند و تیم ملی کشورمان هم نتوانست برتری دو گله خود برابر ازبکستان را حفظ کند و در نهایت به تساوی رضایت داد.
اما نکته مهم کلیدی و به عبارتی وجه تشابه در خصوص حذف تیم ملی فوتبال نوجوانان کشورمان از جام جهانی نوجوانان و همچنین عدم نتیجه‌گیری مطلوب تیم ملی فوتبال بزرگسالان در بازی دیشب برابر ازبکستان در مرحله مقدماتی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ وجود دارد و آن عدم توانایی در مدیریت و کنترل بازی همچنین حفظ نتیجه و برتری که در برابر حریفان داشتیم که متأسفانه باید گفت این یک معضل همیشگی در فوتبال و حتی سایر رشته های ورزشی ما از جمله کشتی، والیبال و.... در سالهای اخیر در میادین جهانی و بین المللی بوده است.
به عبارت بهتر باید گفت که ورزش ما بالاخص در فوتبال درست در بزنگاه های مهم و حساسی که باید بهترین عملکرد را از بعد کسب نتایج در آن شاهد باشیم متأسفانه ضعیف ترین عملکرد را بروز می دهیم و به جای بررسی علت و معلول آن همواره عامل بدشانسی و درکنار آن دلایل واهی را به عنوان علت اصلی ناکامی ها معرفی می کنیم. و همه عامل های طبیعی و غیر طبیعی را مقصر می‌دانیم جز خودمان.
البته این معضل اکنون مدت هاست که دامن ورزش ما را گرفته است جایی که در فوتبال به کرات آن را در میادین آسیایی و جهانی برای تیم های باشگاهی و تیم های ملی روئیت کرده ایم، در والیبال هم طی سالهای اخیر این مورد سرآمد همه رشته های ورزشی بوده جایی که بارها و بارها ملی پوشان والیبال کشورمان در رقابت‌های لیگ ملت ها و جام جهانی در برخی از مسابقات مهم و حیاتی خود که حتی از رقبای نامدارشان در ست شماری پیش بوده اند اما متأسفانه در آن لحظه ای که باید برتری خود را حفظ کنند بسیار مبتدیانه عمل کرده و نتیجه را در عین ناباوری واگذار کرده اند و اینک هم به نظر می رسد این معضل حتی به ورزش های انفرادی ما از جمله کشتی، تکواندو، وزنه برداری و .... هم سرایت کرده است.
علی ایحال از شواهد و قرائن اینگونه برداشت می‌شود که بخش مهمی از دلایل اصلی این ناکامی ها و عدم نتیجه‌گیری در ورزش کشورمان در میادین بین‌المللی را درکنار نبود برنامه ریزی های مدون و پیوسته باید در عدم وجود یک مدیریت روانشناسی در بزنگاه های حساس جست و جو کرد جایی که ورزش ما بارها از این موضوع لطمه و آسیب دیده است.
زیرا به کرات در فوتبال، والیبال، کشتی و سایر ورزش ها دیده ایم که علی رغم برتری و توانایی کافی برای غلبه بر حریفان، متأسفانه در آن لحظه های مهم و به قول معروف در آن بزنگاه آخر قافیه را به رقبا وا می‌داریم.
البته شاید بخشی از این موضوع که ریشه در مباحث روانشناسی ورزشی دارد باید در آکادمی ها و رده های پایه رشته های مختلف ورزشی کشورمان برای ورزشکاران به صورت اصولی آموزش داده شود تا وقتی آنها پله پله مقاطع و رده های سنی را در بخش باشگاهی و ملی طی می‌کنند از بعد روانشناسی، ذهنی و روحی هم بتوانند به درجه بالا و مطلوبی برسند.
چرا که علاوه بر مسائل فنی، کیفی و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری یک موضوع ضروری در بعد نتیجه گیری در ورزش وجود دارد و آن علم و مدیریت روانشناسی در ورزش است که باید سر لوحه کار مدیران و مسئولان ورزش ما در کنار سایر موارد مطرح شده برای موفقیت در عرصه های داخلی و خارجی برای مربیان، بازیکنان و عوامل یک تیم باشگاهی و ملی قرار گیرد.
نویسنده: آتور چهاربخشی