فوتبال ایران هشتم آذرماه روزی تاریخی و فراموش نشدنی می داند روزی که جایی در خاطرات خوب فوتبالی ما دارد.
از 8 آذر 1376 تا امروز راه درازی آمده‌ایم. کودکی که آن روز به دنیا آمد امروز شمع 26 سالگی‌اش را هم فوت کرده اما برای نسل ما همین دیروز بود، همین یک دقیقه پیش بود که ما به خیابان ریختیم، بزرگترین جشن خیابانی را در آغوش هم گرفتیم، هیچکس غریبه نبود، ما یک ملت بودیم که با تمام قلب‌مان داشتیم شادمانی می‌کردیم.
احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، نعیم سعداوی، افشین پیروانی، مهدی پاشازاده، حمید استیلی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، رضا شاهرودی، خداداد عزیزی، علی دایی، ابراهیم تهامی، علیرضا منصوریان و علی اکبر استاد اسدی در آن بازی برای ما به زمین رفتند. اما حتی آنها که روی نیمکت نشستند، حتی جواد خیابانی که آن بازی را جاوادانه گزارش کرد هم برای ایران بازی کردند، همه آن روز یک تن شدیم، حتی والدیر ویرا با آن سیگار لای انگشتانش ایرانی شد.
اما 26 سال بعد از آن روز بازیکنان استرالیا که الان مثل ستاره‌های ما مو سفید کرده‌اند کجا هستند؟ و ملی پوشان پرافتخار حماسه ملبورن در داخل خاک وطن چه می کنند و در فوتبال ایران چه نقشی دارند؟
ورزش ایران به ویژه فوتبال نباید پیشینیان و افتخار آفرینان خود را فراموش کند. چه خوب می شد که اگر فدراسیون فوتبال یا هر مرجعی دیگر فوق الستاره های زمان فوتبال را زیر یک سقف جمع می کرد و خاطرات آنها را در یک مجموعه منتشر می ساخت.
متاسفیم که ما فقط پهلوانان روز را مهم می شماریم.
گزارش: ج - دوستدار