این روزها دیگر حضور مربیان خارجی در لیگ برتر و یا حتی لیگهای پایینتر اتفاقی عجیب و خارقالعادهای برای فوتبال ایران نیست.
مربیانی که وارد فوتبال ایران میشوند آنقدر بزرگ نیستند، که ما را شگفتزده کنند چرا که باشگاهها توان مذاکره با مربیان نامی را ندارند. با این حال واسطهها و دلالان حال حاضر فوتبال ایران به خوبی کارشان را بلدند و به محض اینکه تیمی به دنبال مربی باشد انواع و اقسام مربیان مختلف با ملیتهای متفاوت را به آنها معرفی میکنند.
سپاهان هنوز دو بازی کمتر از رقبا انجام داده؛ با این حال در جایگاه چهارم جدول ردهبندی قرار دارد. این تیم اگر دو بازی عقب افتاده خود را با پیروزی پشت سر بگذارد، میتواند حتی به صدر جدول برسد. در حالی که فصل قبل در هفته یازدهم با وجود برگزاری تمام بازیها با ۲۰ امتیاز در همین جایگاه قرار داشت.
از این رو میتوانیم ادعا کنیم سپاهان از فصل گذشته خود جلوتر است. همانطور که مورایس پیش از این نیز به آن اشاره کرد تعدد بازیکنان ملیپوش گواهی بر توانمندی این تیم است و اگر حالا آنها به جای صدرنشینی در رده چهارم جدول جای گرفتهاند نه به دلیل ناتوانیشان بلکه به دلیل دو بازی عقبافتاده آنهاست. مورایس باثباتترین مربی خارجی لیگ برتر در نتیجهگیری است. او تاکنون از ۹ بازی که انجام داده ۷ پیروزی داشته و فقط در مقطعی بعد از تعطیلی بیدلیل مسابقات لیگ برتر دچار افت شد که نتیجه آن یک مساوی و یک شکست است.
تراکتور با ۱۸ امتیاز اصلیترین تعقیبکننده سپاهان است با این تفاوت که تیم خمز هر ۱۱ بازی خود را پشت سر گذاشته و جالب اینکه با وجود شش برد و پنج باختی که در کارنامه دارد هنوز موفق به کسب هیچ تساویای نشده است. فصل قبل پاکو خمز دقیقا پس از هفته یازدهم و در حالی که بردیف را در جایگاه هفتم با ۱۵ امتیاز تحویل داده بود، سرمربی تراکتور شد و عملکرد خیلی خوبی از خود به جای گذاشت.
تراکتوریها تصور میکردند با سپردن تیمشان از ابتدای فصل به این مربی میتوانند خود را به عنوان یک مدعی مطرح کنند. عملکرد پرنوسان پاکو خمز اما نشان داد او هنوز خطاهای زیادی در کارش دارد و برای رسیدن به یک مربی ایدهآل به زمان بیشتری نیازمند است. این سرمربی که برای کنفرانسهای خبری بیشتر از تیمش تمرکز میکند اگر همین تمرکز را در تمرینات داشت اوضاع تراکتور بهتر بود.
مارینوس اوزونیدیس یونانی که با وسواس زیادی از سوی مدیران گلگهر به عنوان جانشین امیر قلعهنویی انتخاب شد هنوز توقعات را برآورده نکرده است. قرار بود با جدایی امیر قلعهنویی، مدیران این باشگاه به دنبال مربی بهتری بگردند تا جانشین سرمربی تیم ملی را انتخاب کنند. قرار بود فردی را جانشین سرمربی تیم ملی کنند که عملکرد بهتری داشته و چند سال ناکامی تیم گلگهر در لیگ برتر را خنثی کند. توقع میرفت این مربی یونانی که با بررسی زیادی هم انتخاب شد، شرایط را نسبت به فصول قبل بهتر کرده و ضعفها را ترمیم کند اما این انتخاب چیزی بیشتر از آنچه قلعهنویی در چند سال حضور لیگ برتری تیم گلگهر به دست آورده بود، انجام نداده است.
گلگهریها فصل قبل با وجود ۱۱ بازی که برگزار کرده بودند با ۲۱ امتیاز در جایگاه سوم قرار داشتند و همین هفتهها اوج کار امیر قلعهنویی برای گلگهر بود. این مربی تاکنون از ۹ بازی برگزارشده فقط ۱۴ امتیاز کسب کرده است و با وجود باختی که در کارنامه دارند شاید همان پنج تساوی برایشان حاشیه امنیت ایجاد کرده باشد.
ایگناسیو مارتینز از هفته ششم مسئولیت تیم فولاد را برعهده گرفت و جانشین علیرضا منصوریان شد. نتایج مارتینز با توجه به افتضاحی که منصوریان در این تیم به وجود آورده بود به مراتب بهتر از اوست. این بدان معنی نیست که این مربی اسپانیایی توقعات را برآورده کرده است.
فولادیها که با اصرار هواداران در نهایت به استخدام مربی خارجی تن دادند، توقع داشتند با هزینهای که انجام میشود نتایج بهتری بگیرند اما آنها همچنان عملکرد راضیکنندهای نداشتند. مارتینز در مدت حضور در تیم فولاد سه برد و سه باخت داشت و هنوز هیچ تساویای در کارنامه ندارد. هرچند عملکرد این مربی به دلیل اینکه از هفته ششم به جمع فولادیها اضافه شد چندان قابل ارزیابی نیست اما تا همینجا هم راضیکننده ظاهر نشده است.
گزارش: نیلوفر مژدهی