فوتبال با آن همه تبلیغات و خاستگاه مردمی در کشور ، به دلیل نگاه غلط مدیران و متصدیانش به بیراهه می رود.در این خراب آباد نوجوانان و آینده سازان کشور هم راه را گم کرده و با بلوا و حواشی بسیار در ورطه نابودی قرار دارند.

در تهیه مطلب و انتخاب تیتر مورد نظر ابتدا با خود کلنجار رفتم که خرابی با آبادی چه  سازگاری و همخوانی خواهد داشت؟

خرابی طبیعتا با ویرانی و نابودی همراه است و آبادی با حیات ،‌ زنده بودن و احیا مجدد.

شاید این خراب آباد که در فرهنگ ما جا افتاده ، عمدتا در خانقاه ها و کنشت ها و در  سروده شعرا مورد استفاده قرار می گرفته و رفته رفته جای خود  را در گویش ها و نوشته های ما باز کرده است.

اما هدف از این نوشتار حرکت به سوی آبادی و بازسازی پایه‌های فوتبال و دور شدن از خرابی و ویرانی است.

به همین منظور از شعر نغز حافظ شیرازی وام می گیرم که فرمود:

بیا بیا که زمانی زمی خراب شویم

مگر رسیم بگنجی درین خراب آباد

باید بپذیریم که در فوتبال پر هیاهو و سراسر جنجال و مرافعه امروز بجایی نمی رسیم.

این هجمه بی امان و فحاشی و هتاکی یقینا همه چیز را به ورطه نابودی خواهد کشاند.

مربیان بزرگ و شاخص کشور به همه چیز و همه کس حمله می کنند.

مربیان باشگاهی به مجریان و برنامه ریزان مسابقات می تازند و به آنها انگ‌می زنند.

مسابقه بیانیه بیداد می کند و مربی باشگاهی علنا داور را حامی یک تیم قلمداد می کند.

آبرو و حیثیت افراد لگد مال می شود.

زمین فوتبال بجای اجرای تاکتیک درست و نمایش تکنیک و توانایی فردی به محلی برای اعتراض و فحاشی مبدل می شود.

در کنار زمین و نیمکت ذخیره ها هم غوغایی به پا است.

مربیان و سرپرستان و عوامل اجرایی تیمها‌ هم به جای هدایت درست نفرات در داخل زمین عمدتا آتش بیار معرکه شده و در افزایش تنش پیشقدم هستند.

وقایعی که در دیدار فولاد و استقلال رخ داد و منجر به منازعه سرپرستان دو تیم شد و نمونه آن را در داخل زمین هم دیدیم باعث خشم هواداران و پرتاب  بطری و اشیا به سوی بازیکنان شد.

اقدام‌مربی هوادار و متهم نمودن داور به حمایت از تیم خاص هم حواشی متعددی برجای گذاشت و باعث ایجاد مناقشه شد.

پیش از آن دو تیم پرسپولیس و استقلال هم بر علیه مدیران و دست اندرکاران همدیگر شکایتهایی داشتند و قبلا در مسابقه بیانیه هم نکاتی عتاب آلودرا بر علیه طرف مقابل علنی کردند.

پرخاشگری از سوی هواداران رو به تزاید است و هتاکی فضای ورزشگاه‌ها را آلوده کرده است.

توجه خاص به نتیجه گرایی  و دور شدن ازبازی جوانمردانه در تیم‌های باشگاهی به بازیهای رسمی هم کشیده شده و هواداران پرسپولیس به دلیل باخت تیمشان در برابر الدحیل فضایی غیر منتظره ایجاد کردند.

نارضایتی از عملکرد بازیکنان خودی به جای خود، اما پرتاب بطری به سوی بازیکنان مقابل وبر هم زدن نظم مسابقه و در مقابل دیدگان ناظر ای اف سی پسندیده نیست.

مجموعه این رخدادها و وقایع تلخ گویای این نکته کلیدی است که فوتبال ما جدا از عقب ماندگی فنی و تاکتیکی ،به لحاظ فرهنگی و اخلاقی هم دچار انحطاط شده است.

به‌همین‌جهت شاهد چاقو کشی و دعوا و مرافعه در مسابقات امیدها و جوانان هستیم.

در کنار این موضوعات ، مباحث فساد در فوتبال و دلالی هم بیداد می کند. نباید این مسائل را ساده و پیش پا افتاده پنداشت و آن را نادیده گرفت.

در این اوضاع نابسامان هیچ کس در امان نخواهد بود و باید طرحی نو در انداخت.

موضوعات بازدارنده و واکنش کمیته های انضباطی و اخلاق و انجام وظایف و تکالیف آنها را رد نمی کنیم، اما به جد می گوییم، این موضوعات اساسی در باشگاهها باید مورد رسیدگی قرار گیرد.

با توجه به در پیش بودن  بازی دربی،  مجددا دغدغه ایجاد فضای ناسالم در زمین مسابقه و اشاعه آن در سکوها را در سر داریم.

مدیران و مسئولان دو طرف باید به بازیکنانشان تاکید کنند که از ایجاد حواشی و دعوا و مرافعه اجتناب کنند.

اعتقاد داریم نمایش  خوب تیم نوجوانان ما در مسابقات جهانی نشان داد که در فوتبال پایه دارای توانایی و ظرفیت بالقوه هستیم.

باید آن روی سکه را به هواداران فوتبال نشان داد.

پر رنگ کردن توانایی ها در مسابقات بین المللی و آبادی در فوتبال بجای ترویج بدی ها و پلشتی ها باید در اولویت قرار گیرد.

خویشتن داری و رعایت اصول اخلاقی در ورزش از بدیهیات است.

باید مروج این تفکر بود و فوتبال را از  فضای ناسالم کنونی نجات داد.

نویسنده:احمدمیرزاییان