یکی از مدیران مخلص ورزش کشور ، که پیش از این ، در قامت یک قهرمان ارزنده می درخشید و پس از آن ، در کسوت یک استاد و مدیر ورزشی ، خالق نتایج درخشانی در عرصه ورزش بسکتبال ایران شده بود ، دارفانی را وداع گفت و چهره در نقاب خاک کشید .
مرد ماندگار ورزش و بسکتبال ایران زمین « محمود مشحون » ، از میان خانواده ، دوستان و همراهان و شاگردانش رفت و طی چند روز گذشته ، نامش ، یادش و خاطراتش مکرراً ، مرور و بازگو شد .
چهره ماندگار ورزش « محمود مشحون » فرزند عبدالکریم در پنجم تیرماه سال یکهزار و سیصد و بیست در شهر نور استان مازندران به دنیا آمد و در روز یکشنبه نوزدهم آذرماه سال یکهزار و چهار صد و دو و در سن هشتاد و دو سالگی به دلیل ایست قلبی درگذشت .
« محمود » ورزش ما ، در سال یکهزار و سیصد و سی و پنج و در سن پانزده سالگی با تصمیم آقای مسعود نیا ، دبیر وقت ورزش مدرسه دارالفنون به تیم بسکتبال دبیرستان پیوست و به سرعت شایستگی های خود را در این ورزش نشان داده و به عنوان بازیکنی مطرح در رقابتهای آموزشگاه ها و همچنین در پیکارهای کشوری ظهور کرد و در سال یکهزار و سیصد و سی و نه ، به عضویت تیم ملی بسکتبال ایران درآمد .
وی ، تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس در رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی ادامه داد و طی سالهای یکهزار و سیصد و هشتاد و یک لغایت یکهزار و سیصد و نود و شش ، ریاست فدراسیون بسکتبال ایران را عهده دار شد و با تلاش بی وقفه و با همیاری تیم کاردان ، تخصصی و عاشق بسکتبال ، توانست ، تیم ملی بسکتبال ایران را بر بام رقابتهای قهرمانی آسیا بنشاند .
... و بسیار بسیار توفیقاتی که به مدد تحمل سختی‌ها و ناراحتی های ریز و درشت ، نصیب بسکتبال ایران کرد .
محمود مشحون در سال یکهزار و سیصد و نود و شش ، به دلیل بازنشستگی و قانون منع بکارگیری افراد بازنشسته ، مجبور به استعفاء از ریاست فدراسیون بسکتبال شد و پس از آن ، این مدیر لایق ، خانه نشین شد !
بیوگرافی که از وی « قلمی » شد و بیان افتخارات فردی و تیمی او در ورزش به ویژه بسکتبال که بازگو گردید ،بدون شک , تنها دلیل حزن و اندوه جامعه ورزش ، از بابت درگذشت او ، نبود .
به باور این کمترین شاگرد در عرصه ورزش و رسانه ، آنچه که محمود مشحون را ، تا این درجه از محبوبیت در میان اهالی جامعه ورزش و نه فقط بسکتبال ، سبب شد ، آن خلق نیکو ، آن تواضع و فروتنی ، آن مرام و مردانگی ، آن صداقت و یکرنگی و آن جسارت و شجاعت در مدیریت بود .
معلوم شد که همه اهل ورزش ، محمود مشحون را دوست داشتند و به عشق شخصیت والای انسانی او ، در این روزها ، غصه دار و اندوهگین شدند و به عبارتی نام و یاد و خاطرات « محمود مشحون » قصه ما ، تولدی دوباره یافت .
این مهم را ، حضور گرانقدر و صمیمانه پیشکسوتان ، موسپیدها ، استخوان خرد کرده ها ، قهرمانان و دست اندرکاران دیگر رشته های ورزشی در مراسم تشییع پیکر او ، خاکسپاری او و مجلس ترحیمش ، به اثبات رساندند .
شادروان ، مرد تقوا ، جناب استاد دکتر سید عبدالکریم سادات رضاعی ( رییس اسبق دو دوره پیشین فدراسیون ژیمناستیک ) از محمود مشحون ، مرد خوشنام ورزش ایران در دوران تحصیلش ، خاطره ای می گفت که نشان از ، هم شجاعت و هم حرمت و احترام به بزرگتر ، از سوی ایشان داشت .
... بنابراین ، می شود ، این نظریه را مطرح کرد ، که رمز ماندگاری انسان ها ، نه زور بازو هایشان ، نه ثروت بیکران شان و نه افتخارات ریز و درشت شان است ، بلکه عامل مهم « چهره ماندگار » شدن ، منش ، بزرگی ، فروتنی ، صداقت ، راستی ، راستگویی ، شجاعت و شهامت و جسارت در کار است .
روح شان شاد .
نویسنده: فرامرز سنگینی