ستاره های ایران با یک بازی سراسر تهاجمی مدافعان امارات را به چهار میخ کشیدند.
زوج طلایی سردار و طارمی و همخوانی این دو همه را به ادامه راه امیدوار کرد. نمایش منسجم و هماهنگ بازیکنان خط میانی و ترکیب ایده آل در فاز تهاجمی یک پیروزی شیرین به همراه داشت و نمایش ضعیف گذشته را جبران کرد.
کارهای ترکیبی سردار و طارمی در عمق دفاع امارات دیدنی بود و بارها خط دفاع حریف را شکافت.
قلی زاده و قائدی هم روی خط حرکات فریبنده ای داشتند وآزادی عمل بیشتری به طارمی می دادند. در میانه میدان عزت الهی بازگشتی پرفروغ داشت.
سعید سکان هدایت تیم را در مالکیت توپ و تقسیم آن را عهده دار بود و قدوس با قدرت پاس دهی بالا یک تغذیه کننده ایده آل بود. در خط دفاع بازگشت شجاع موثر بود اما آسیب دیدگی صادق محرمی و دو کارته شدن کنعانی باعث شد تا در این بازی دو قربانی بدهیم.
دو‌گل طارمی که از پاس‌های طلایی آزمون بدست آمد همه را به وجد آورد. حیف که سه گل زیبای ما با بازبینی var و سختگیری داور مردود شد. در ساختار دفاعی بار دیگر لغزش داشتیم.
در اعلام پنالتی اگر چه داور ازبک سختگیرانه برخورد کرد اما کنعانی هم در مواجهه با مهاجم امارات واکنشی نامناسب داشت و بی جهت روپای بازیکن حریف رفت. کنعانی بار دوم در به ثمر رسیدن‌گل الغسانی هم پوششی بد داشت.
رامین رضاییان در ضد حمله حریف از جناح چپ جا ماند. زمانی که کنعانی به سراغ الغسانی رفت باید با هوشیاری او را به سمت چپ و خط کرنر هدایت و فضا را تنگ می کرد.
این نکات ظریف دفاعی باید در مراحل بالاتر رفع شود. نباید اجازه داد رقبا با یکی دو حمله نصفه و نیمه به گل برسند.
صدرنشینی در گروهc این حسن را برای ما داشت که با استراحت یک هفته ای در مراحل حذفی حاضر شویم.
باید با تمرین و ممارست نکات ضعف را بر طرف کنیم. آسیب دیدگی ها را درمان کرده و کل نفرات را به آمادگی آرمانی برسانیم.
تا اینجای کار مشخص شده که تیم‌ما در دیدار بعدی با سوریه جدال خواهد داشت. حفظ ثبات تیمی در فاز تهاجمی نکته طلایی است که قلعه نویی را در مواجهه با سوریه امیدوار می کند. البته نباید از اتخاذ روش های دفاعی غافل بود.
سوریه تیمی دونده و پرتلاش است و در خط میانی و حمله نفراتی اثر گذار دارد.
در تحلیل بعدی به تفصیل در این باره سخن خواهیم گفت.
نویسنده: احمد میرزاییان