زيبايي فوتبال كه آن را نسبت به ساير ورزش ها متمايز و پربيننده كرده، اشك ها و لبخندهاي ناشي از بُرد و باخت است.
بعد از بازي با قطر، اشك ريختیم و افسوس خورديم. چون تنها سالي بود كه با كادر فني خوب و بازيكنان شايسته مي توانستيم بعد از قريب پنجاه سال به فينال برويم و قهرمان شويم. اما نشد!
چون بازهم اسير اسم ها شديم، اسير دردي كه در حساس ترين بازي ها گريبان فوتبال ما را مي گيرد.
اسم هايي كه در زمين راه مي روند و تصور مي كنند از دماغ فيل افتاده اند.
طارمي در بازي با قطر چيكار كرد؟ آزمون بجز آن گل دقيقه ٦ چطور؟ سردار و ابراهيمي و حتي قدوس و رضاييان كه در بازي با ژاپن فوق العاده بودند ! در بازي مقابل قطر كجاي زمين بودند؟
بازي با ژاپن را به خاطر بياوريد! تيم ملي بدون طارمي چطور بازي كرد؟
آيا بعد از بازيخواني از نيمه اول بهتر نبود قليزاده و مهدي قائدي جايگزين طارمي و آزمون مي شدند؟ در بازي با ژاپن كه طارمي نبود آيا تيم ملي عملكرد بهتري نداشت؟
چرا وقتي رضاييان (كه خوب سانتر مي كند) از زمين خارج مي شود بايد امثال مغانلو و اسدي به بازي گرفته شوند؟ يك ميني بوس دستيار(!) در لحظات حساس چه كمكي به امير قلعه نوعي كردند؟ چرا قطري كه در تورنمنت اردن با ٤ گل به ايران مي بازد ظرف كمتر از ٤ ماه قادر است اينچنين بازسازي شود كه ايران را ٣-٢ شكست دهد؟
چرا به تركيب تيم برنده دست زدند؟ چوا جلوي سوريه آنقدر نامتعادل ظاهر شد؟ چرا تيم ملي يك بازي در ميان ضعيف ظاهر مي شود؟ چرا فدراسيون فوتبال از صدهامجوزهايي كه از كيسه كنفدراسيون آسيا داشت، بجاي اهالي فوتبال (!) خواص را به قطر بُرد ؟
ماجراي بعد از بازي ايران با فلسطين در هتل الريان چه بود؟ مجوز اهداي حواله خودروها كه باطل شده بود چگونه قبل بازي با هنگ كنگ صادر شد؟
اين سوالات و نظاير آن سوالاتي است كه بعد از شكست مقابل قطرمطرح شده است!
قصدمان اين نيست كه بگويم فضاي كنار گود با داخل گود زمين تا آسمان است و هر طور مي توان اطهار نظر كرداما به جرات مي گويم درباره تك تك سوالات ادله كارشناسي و قابل قبول وجود دارد.
تنها سوال بي جواب علل ناكامي تيم هاي ملي جوانان، اميد المپيك و بزرگسالان در تمام دوران مديريت مهدي تاج درراس فوتبال كشور است!؟ همين و بس!
نویسنده: مجيد سعيدي