اگر با واقع بینی و بیان حقیقت بپذیریم که در جام ملت‌ها خوب نبودیم و راهبری درستی نداشتیم یک قدم به سوی موفقیت گام برداشته ایم.
این روزها اظهاراتی از سوی مسئولان فدراسیون، مربیان و کادر فنی درخصوص عملکرد تیم ملی در جام ملتهای آسیا می بینیم و می شنویم که حقیقتا تاسف بار است.
گویی مردم بازی‌ها را ندیده اند یا این ها از فضای دیگری آمده اند! دو کلمه حرف حساب بزنید و قبول کنید شکست خوردید. در این میان بازیکنان تیم ملی خیلی بهتر از متولیان و مسئولان تیم سخن می گویند.
آنها به وضوح می گویند خیلی تلاش کردیم و با تمام وجود در پی کسب موفقیت بودیم و از مردم عذرخواهی می کنیم.
متاسفانه اظهارات رئیس و نایب رئیس فدراسیون فوتبال و کادر فنی مبتنی بر بیان واقعیات و پذیرش عملکرد غلط نیست! رئیس فدراسیون گویی در عالم دیگری سیر می کند. خیلی نباید اظهارات او را جدی گرفت.
در یک جمع دوستان رسانه گفتم: اینها طبق رویه و افکار خودشان حرکت می کنند و فوتبال را به این حال و روز انداخته اند.
مهمترین رسالت یک مدیر در نظام اسلامی از جمله در ورزش داشتن صداقت، اجرای عدالت و طراحی و برنامه ریزی است.
تاسف بار است که یک لشکر سلم و تور را از فدراسیون و هیات ها به دوحه ببرید اما به پیشکسوتان و استخوان خرد کرده های ورزش بی توجهی کنید.
چقدر گزنده است که میزبان حشمت مهاجرانی، علی دایی و مهدوی کیا را برای مراسم افتتاحیه رسما دعوت می کند اما فدراسیون بزرگان این عرصه را نمی بیند!
به تعداد کثیر حاضران و مسافران قطر قطر نگاه کنید. آیا جای پنج کاپیتان تیم ملی و روسای فدراسیون‌های گذشته و مربیان و داورانی که حضورشان باعث تجربه می شد خالی نیست؟ آیا با این رویه غلط می توان به آینده امیدوار بود.
محمد نبی که مدیریت کاروان و سرپرستی تیم را عهده دار است چشم بر تمام واقعیات و بی انضباطی ها می بندد و از اعزام این همه توریست و مسافر به دوحه رفع تکلیف می کند.
اظهارات متناقض الهویی، تیموریان، رحمان رضایی و افاضلی و مکمل آن مصاحبه اخیر مجید خان جلالی در باره عملکرد تیم ملی و مصاحبه های قلعه نویی در کوران مسابقات که بهترین عملکرد را داشتیم خیلی بلند پروازانه و رویا پردازانه است.
امروز هر جا که در کوچه و خیابان درباره عملکرد تیم ملی از مردم عامی سوال کنید خیلی صریح و روشن به شما می گویند که تیم ما نمایشی یکسان نداشت. فراز و نشیب در تیم بیداد می کرد. امور دفاعی فاجعه بود. ترکیب تیم را نباید اینقدر جا به جا می کردیم.
دیشب در پایان مراسم هیات رضویون و در جشن‌میلاد سرور آزادگان حضرت امام حسین (ع)، طیفی از دوستان با افسوس و حسرت در باره تیم ملی سخن می گفتند
چکیده حرف های این جمع کوچک در باره عملکرد سینوسی تیم ملی با حرف های مردم در کوچک و بازار در جای جای کشور هماهنگی عجیبی دارد. باید این حرف ها را شنید و تغییراتی در نگرش تیم ایجاد کرد.
امروز برای همگان روشن شده که تعداد کثیر نفرات در کادر فنی با تجربیات نازل کمک شایانی به قلعه نویی نکرده است. این کادر لزوما باید تغییرات بنیادین داشته باشد.
فیروز کریمی در یک برنامه تلویزیونی به صراحت می گفت: در یک صحنه کادر فنی را روی نیمکت دیدم که متعجبانه و منفعلانه نشسته بودند. با خود گفتم مگر مجلس عزاداری است که با این قیافه ها آنها را می بینیم.
باید آنها هر یک از دقایق بازی را یادداشت و نت بر می داشتند و کمک حال سرمربی تیم بودند و...
این بیان ساده و ظریف از اظهارات فیروز کریمی عصاره و چکیده حرف های کارشناسان و اهالی فوتبال و حتی مردم عادی است.
مردمی که با ظرافت می گویند: چرا بازی مستقیم برابر ژاپن در وقت دوم را در برابر قطر تکرار کردیم. مگر نمی دانستیم دفاع قطر در بازی هوایی و مستقیم تبحر دارد اما مدافعان آنها در بازی زمینی کند هستند. چرا این همه تغییر در ترکیب ایجاد کردیم و تیم ملی ثبات و استحکام لازم را نداشت و ... !
در هر حال اگر با واقع بینی به عملکرد گذشته بنگریم و برای آینده طراحی درستی داشته باشیم، روی ریل موفقیت حرکت کرده ایم. با توهم و یکسو نگری و اصرار به حفظ شرایط کنونی به جایی نخوایم رسید.
طرح و برنامه جدید سرمربی باید به فدراسیون و هیات رئیسه ارائه شود. تغییر ساختار در بدنه کادر فنی و در شاکله تیم الزامی است.
به آرامی باید یکسری بازیکن جدید به تیم اضافه و برخی پا به سن گذاشته ها کنار گذاشته شوند.
با ملاحظه کاری و مصلحت اندیشی بجایی نخواهیم رسید. در این راه به جدیت و برخورد شجاعانه تر از سوی مدیر تیم نیاز داریم که در آینده به صراحت آن را بازگو خواهیم کرد.
نویسنده: احمد میرزاییان