استقلال در فصل جاری کار را با سیستم چهار دفاع خطی آغاز کرد.
اگرچه این تیم از دو بازی ابتدای فصل هم موفق به کسب شش امتیاز شد اما در ادامه و از بازی با سپاهان که اتفاقا شاگردان نکونام یکی از بهترین نمایش‌های فصل خود را ارائه دادند (با وجود شکست) تا 13 هفته بعد؛ استقلال به سیستم سه‌دفاعه پایبند مانده و با وجود آن که در ادامه و با مصدوم و محروم شدن برخی نفرات دفاعی، دست نکونام برای این سیستم خالی ماند اما او روی اصول فنی خود استوار مانده و به قیمت بازی دادن به بازیکنی غیرتخصصی در خط دفاعی (صالح حردانی) هرگز از تداوم بازی با سه دفاع عدول نکرده تا سیستم پایه2-5-3 را برای استقلال در عمده دیدارهای نیم‌فصل اول حفظ کرده باشد.
بنابراین واضح است تیمی که چند ماه با همین سیستم و روش بازی به تمرین پرداخته، برای نیم‌فصل دوم نیز همین سیستم پایه خود را حفظ کرده و با همین روند به دنبال کسب نتیجه مناسب در نیم‌فصل دوم باشد. حال اینکه آیا نکونام صرفا برای کسب نتیجه لازم با این سیستم و روش بازی، ابزار لازم را هم به همراه دارد یا خیر؟
از طرفی استقلال برای نیم فصل دوم با مشکل مهره روبروست این تیم یامگا ستاره واقعی تیمش را از دست داده و جانشین این بازیکن باید بتواند شرایط را طوری پیش ببرد که وی در ترکیب استقلال داشت اما با توجه به مهره هایی که جذب شدند و در تیم وجود دارند این امر کمی بعید است.
استقلال با جذب ماشاریپوف قصد دارد میانه میدان را سرو سامان دهد و با توجه به عملکرد این بازیکن به نظر می رسد وی می تواند خواسته های نکونام را اجرا کند اما در مورد خریدهای دیگر تیم مانند فخرالدینی چندان نمی توان امیدوار بود مگر اینکه اتفاق خاصی رخ دهد.
استقلال این روزها حال خوشی ندارد و با اینکه روزهای کمی تا شروع نیم فصل و جام حذفی باقی مانده تیم درگیر مشکلات مدیریتی و اختلاف و چند دستگی هایی است که تماما برای این تیم و هوادارانش مضر است!
گزارش: سوده رحمانوند