پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
حکایت غریب این روز های جامعه والیبال

عزلت نشینی تا کی؟

دیروز سرپرست فدراسیون والیبال با سومین گروه از روسای هیات های استان ها جلسه گذاشت.

از محتوای این نشست ها خبری نداریم، می گویند هیچ حرف نامربوطی (!) درباره انتخابات پیش رو مطرح نشده است چرا که می دانیم هرکسی که قرار است انتخاب شود، انتخاب می شود!

اما در همین روز جمعیتی از بزرگان والیبال در بهشت زهرا (س) پیکر یکی از پیشکسوتان را به خاک سپرده اند و مانند رسم سال های اخیر عکس یادگاری گرفته اند.

از آقا فاروق تا ناصرخان میرفخرایی، امیر حیدری، مهدی صابرپور، خسرو نیا کیان و...که بیشتر آنها غریبانه در حومه والیبال زندگی می کنند. ورزشی که عمر، جوان و زندگی خود را به پای آن گذاشته اند.

اگر در جمع گروه آخر روسای هیات ها چهره والیبالی به تعداد انگشتان یک دست نمی رسید اما اینجا تا دلتان بخواهد بزرگ مردانی که غبار سپید گذر زمان را داشته اند جلب توجه می کردند و چه حسرتی که در ورزش محبوب ما استخوان خوردکرده ها محلی از اعراب ندارند و فقط در مراسم سوگواری به دید و بازدید کوتاه دلخوش می کنند.

کی و چه زمانی این بی توجهی و گوشه نشینی پایان می یابد؟ ما که زیاد امیدوار نیستیم.

نویسنده: جمشید حمیدی