یکهفته تا آغاز انتخابات ریاست فدراسیون والیبال باقی مانده است، انتخاباتی که حرف و حدیث های زیادی را هم برانگیخته است اما پرسش این است که کدام طرف این رویداد ایستاده ایم؟

پاسخ روشن است ما حق رای نداریم و روزنامه نگاران و خبرنگاران مانند همیشه محلی از اعراب نخواهند داشت اما رسالت حرفه ای ما ایجاب می کند که نقد ها، نظرات و پیشنهادات را مطرح سازیم و بازتاب دهنده افکار عمومی باشیم.

طی چند روز گذشته نکاتی را برشمرده ایم بدون اینکه بخواهیم به طرفی نان قرض بدهیم یا ابن الوقت صرف باشیم، نیم قرن از عمر خود را برای والیبال گذاشته ایم و هیچ خواسته شخصی هم نداریم جز اجرای عدالت و اعمال شایسته سالاری، با این همه طی روز های آتی پای صحبت خبرگان والیبال در اقصی و نقاط می نشینیم و از آنها می خواهیم که نیاز های این رشته را بیان کنند.

باقر سلیمان نژاد، دکتری تربیت بدنی که سابقه بازی در بوندسلیگای آلمان را دارد می گوید: بیش از 30 صفحه برنامه ریزی و دوراندیشی را برای والیبال تنظیم کرده ایم و اگر رئیس جدید هرکسی که باشد بخواهد در اختیار ایشان می گذاریم.

او می گوید: اولویت والیبال در این برهه برنامه ریزی برای چهارسال آینده و المپیک لس آنجلس است چرا که در  وضعیت موجود حتی 8% هم شانس صعود به المپیک نداریم اما حرف بعدی من جلوگیری از هزینه سازی های بیهوده است به جای آوردن مربیان فاقد کارنامه می توانیم مربیان جوان و تحصیلکرده والیبال را به مسابقات مختلف بین المللی اعزام کنیم تا تجربه به دست آورند و مورد دیگر تقسیم کار و وظایف در فدراسیون است.

به طور مثال برای مسابقات دسته یک رویداد های جهانی، قاره ای و المپیک باید کارگروه های جداگانه ای تشکیل شود، امور داوری نیز در هر رده مسابقات داخلی یک گروه خاص داشته باشد، کمیته آموزش هر چه سریعتر تشکیل شود و مربیان و داوران ایران در چهار منطقه با داشتن یک سرگروه زیر نظر گرفته شوند. در کمیته مربیان نیز حضور افراد متخصص در مهارت های گوناگون ضروری است.

بهروز معالی، مربی بین المللی بازیکن سابق بین المللی و عضو هیات رئیسه والیبال آذربایجان شرقی نیز می گوید: پیشنهاد من به رئیس جدید فدراسیون والیبال این است که از افراد خبره و استخوان خورد کرده این ورزش استفاده کند، مجموعه ای جداگانه تحت هر نامی برای استان ها تشکیل دهد تا بتواند خواسته ها ونظرات خود را ارائه دهند. مربیان شهرستانی بیشتر به حساب آیند، والیبال مختص یک شهر نیست.

معالی می افزاید: دغدغه ما در استان ها نبود اسپانسر است حتی کارخانه جات معتبر کشور نیز حاضر به سرمایه گذاری در والیبال نیستند، شرایط نامساعد اقتصادی دست و پا گیر شده است اما فدراسیون می تواند روش هایی را برای تشویق سرمایه گذاران فراهم سازد اینگونه نباشد که فقط نگاه ها به پایتخت بماند و برخی روابط سایرین را در سایه قرار دهد.

گفت و گزار: جمشید حمیدی