در روزهایی که گذشت ، انتخابات فدراسیون های آمادگی جسمانی و ورزش های جانبازان و توان یابان برگزار شد و از سوی مجمع عمومی ، روسای این فدراسیون ها ، انتخاب شدند که البته ، اخبار منتشره و همچنین اظهارنظر های کارشناسانه ، حکایت از بروز حواشی و اشکالاتی در جریان این انتخابات ، داشت .
درخواست از وزیر محترم به عنوان بالاترین مقام اجرایی ورزش کشور در خصوص بررسی اشکالات مطروحه و خواهان نگاه عدالت محور ایشان در اینچنین اموری ، مطالبه به حق دلسوزان و دلسوختگان حوزه ورزش است که بدون شک ، اراده وزیر ورزش هم ، همین است .
به شهادت آنچه که پیش از این ، قلمی شده ، در چند مقاله ، به موضوع انتخابات و اساسنامه های جورواجور فدراسیون ها پرداخته و حتی نگاهی هم به ابتدای تاریخ برگزاری انتخابات انداخته و صراحتا عرض کردیم که اولین بدعت و اقدام نادرست را ، دومین رییس وقت سازمان تربیت بدنی ( پس از آغاز جریان انتخابی شدن روسای فدراسیون ها ) ، انجام داد و با اضافه کردن تبصره ای در متن اساسنامه اولیه ، مبنی بر حق عزل رییس منتخب مجمع عمومی فدراسیون ها و متأسفانه تایید کاملا نادرست و ناسنجیده هیات محترم وزیران وقت ، سبب شد ، از همان سالهای نخستین ، کل مفاد اساسنامه اولیه و موضوع دمکراتیک برگزار شدن انتخابات فدراسیون ها ، با خاک یکسان شود ، که بازگو کردن اتفاقات آن دوران نه چندان خوشایند ، خود مثنوی هفتاد من کاغذ را می طلبد .
اما ... ، با نوشتن این سطور ، می گوییم که ، موکداً ، صراحتاً و مشخصاً ، اولین چالش در موضوع انتخابات فدراسیون های ورزشی ، آنست که متولیان برگزاری آن ، به اشکال مختلف ، سعی در اعمال نظر داشته و مسیر انتخابات را به شیوه ای طراحی می کنند که حتماً ، فرد مورد نظر خودشان بر سر کار بیاید .
حتی با عنایت به اینکه ، شاید ، آن فرد ، لیاقت و شایستگی قرار گرفتن در آن جایگاه را داشته باشد ، اما چون مسیر انتخابات ، به درستی طی نشده و در بسیاری از مواقع ، اعمال نظر و مهندسی شدن فرایند این اقدام ، از سپیدی صبح هم روشن تر می نماید ، از آن انتخابات ، بوی ناخوشایندی ساطع می شود ، ... و هیچ عذر و بهانه ای هم نمی تواند ، این اقدام ناصحیح را ، ترمیم و پانسمان نماید .
صد البته ، این نوع نگاه به انتخابات فدراسیون های ورزشی ، مختص به یک فرد و گروه و تیم خاصی هم نیست و اگر استثناء ها را ، کنار بگذاریم ، قاعده کار همیشه بر همین منوال بوده است که قطعاً ، تأسف آور هم هست .
نگارنده این سطور ، که خود را شاگرد همیشگی عرصه ورزش و رسانه می داند ، بر این باور است که اگر « ریل گذاری » و چگونگی روند انتصاب افراد در لایه های زیرین و پایین‌تر ، که تعیین کننده در انتخاب مدیران در لایه های بالاتر هستند ، به درستی ، تدوین شده و پایه و بنیان این نهاد انتخاباتی ، صحیح گذاشته شود ، مشکل اعمال نظر و سلیقه ای برخورد کردن در راس جریان انتخابات ، بسیار _ بسیار کم اثر ، خواهد بود .
یقیناً ، آن کسانی که در مجمع عمومی فدراسیون ها نشسته و قرار است ؛ رییس یک فدراسیون ورزشی که ذاتأ تخصصی ، فنی و حرفه‌ای است را انتخاب کنند ، اگر خودشان ، از همان ظرفیت بالقوه تخصص ، سابقه ، فن و مهارت برخوردار باشند ، به ندرت زیر بار اعمال نظرها و اعمال سلیقه های شخصی مسوولان بالادستی ، خواهند رفت .
چرا که ، جایگاهی که در آن قرار گرفته اند و امکان انتخاب رییس یک فدراسیون را در اختیار آنها قرار می دهد ، جایگاه به حق خودشان است و دیگر دلیلی برای بازیچه قرار گرفتن توسط عوامل بالادستی شان ، را ندارند .
... و در عین حال ، اگر آن عضو مجمع انتخابات ، بدون داشتن تخصص و مهارت و دانش و از همان نقطه شروع در همان لایه های زیرین ، با رانت ، لابی ، دادن وعده و وعید و ... ، به آن جایگاه ویژه رسیده باشد ، برای حفظ مرتبه و جایگاه اشتباه آمده اش ، مجبور است که گوش به فرمان مقامات رسمی مافوق ، باشد .
در سنوات پیشین هم به محضر اساتید و بزرگواران عرصه ورزش ، عرضه کرده بودیم که ببینید آن کسانی که ، مسوولیت های هیات های ورزشی بخش ها ، شهرستانها و حوزه ها را در اختیار می گیرند ، چگونه منصوب می شوند ، بعد از آن بروید سراغ چگونگی انتخاب روسای هیات های ورزشی استانها و در نهایت انتخابات روسای فدراسیون ها .
ساده تر عرض می کنیم که در هیچ زمانی و در هیچ دوره تاریخی ، از انتخابات مثلاً « اتحادیه رستوران دارها » ، یک « پینه دوز » و یا یک « کفاش » ، بیرون نیامده است ، در هیچ زمانی در جریان انتخابات مثلاً « سازمان نظام پزشکی کشور » ، یک متخصص و عضو اتحادیه « پوشاک » و ... ، انتخاب نشده است ، و این بدان معناست که صنوف مختلف برای حرفه خودشان ، تخصص خودشان و خانواده کاری خودشان ، احترام قائل بوده و حرمت یکدیگر را نگاه می دارند .
... حالا در ورزش ، چرا و به چه علت ، هر بزرگواری ، گمان می کند ، بدون داشتن سابقه ، مهارت ، آگاهی و تخصص مورد نیاز ، میتواند در جایگاه رفیع مسوولیت مستقیم هدایت یک جمع کثیری از جامعه ، قرار گیرد ، سووالی است که یقیناً ، خود ایشان هم نمی توانند ، پاسخگوی آن باشند .
بنابراین ، اگر از همان بدو آغاز این فرایند و « ریل گذاری » ، معماران ورزشی ( که همانا مسوولان محترم دور اندیش و بدون غرض و آینده نگر ورزش هستند ) سنگ اول را « راست » بگذارند ، قطعاً ، تا « ثریا » هم دیوار انتخابات ، صاف خواهد رفت و هیچکدام از بزرگواران مسوول ، در تمامی دوران ها ، نخواهند توانست اعمال نظر کنند و اقدام به اعمال سلیقه .
... و یقیناً ، اگر اینچنین نشود ، دیوار انتخابات مان تا هر کجا که بفرمایید ، کج ، طی مسیر خواهد کرد .
پس در پایان سخن ، دوباره می نویسیم ، اگر معماران امروز ورزش ایران زمین ، آینده نگرانه و دلسوزانه ، خواهان اصلاح در امور ورزش این سرزمین کهن هستند ، که هستند ، استدعا می کنیم ، « خشت » اول را از همان « بنیان » کار ، صاف بگذارند .
نویسنده:فرامرزسنگینی