اگر دنبال مرد سال ورزش ایران باشیم شاید به طور گذرا و نگاهی سطحی به افرادی چشم بیاندازیم که یا آقای گل شده اند یا شانه یلی را بر تشک کشتی دوخته اند و یا در پرتاب ها و ورزش ها رزمی مدال آور شده اند.
همه ی این ورزشکاران فرزندان مملکت ما هستند و همه به آنها عشق می ورزیم اما اگر چشم و دل را بگشایم مردانی را مشاهده می کنیم که بعد از حدود نیم قرن صفات پهلوانی در جامعه ما ترجمه کرده اند و با وجود افتخارات فراوان در عرصه ورزش قهرمان مردم بوده اند.
فکر می کنید از چه کسی سخن می گوییم؟ از میان همه خوبان رسول خادم را مرد سال ورزش ایران بر می گزینیم. او فارغ از همه بداخلاقی ها و خودنمایی های پهلوان پنبه ها خاطرات مرد افسانه ای ورزش ایران جهان پهلوان تختی را تداعی کرده است.
حضور در میان مردمان آسیب دیده و رنج کشیده سیستان و بلوچستان او را به راستی یک چهره ممتاز و متمایز ساخته است و البرز ورزشی مبرا از هرنوع گرایش متداوله در کشور ما معتقد هستیم "چشم دل باز کن که جان بینی – آنچه نادیدنی است آن بینی"...
نویسنده: رضا اسماعیلی – جمشید حمیدی