بسکتبال ایران در سال رو به پایان چگونه بود و چه موفقیت هایی را به دست آورد و چه مشکلاتی داشت.

برای پاسخ به این پرسش باید چند کلید واژه را دنبال کرد، این رشته پرطرفدار در دنیا زمانی با والیبال زیر یک سقف اداره می شد اما ملی پوشان سال ها پیش از والیبال المپیکی شدند و مردانی باوقار در اختیار داشتند.

در سطح ملی تیم ایران موفقیتی نداشت چرا که مربی برگزیده فدراسیون در حد و اندازه اداره آسمان خراش های ایران نبود، به عبارتی دیگر اگر نگاه کنیم متوجه می شویم که برخی از مربیان مطرح ایرانی همانند مهران شاهین طبع، مصطفی هاشمی، مهران حاتمی و از دمیر ترکیه ای با دانش تر و مقتدر تر هستند اما برای اینکه بسکتبال ملی ما سوای اینکه به مربیان بزرگ نیاز دارد باید حلقه اتصال بین آموزش پرورش و فدراسیون را محکم سازد، خروجی تیم های پایه ایران نشان می دهد که هنوز این پیوند شکل نگرفته است.

بدون تردید مدارس بهترین مکان برای استعدادیابی است و مربیانی باید در این بخش گمارده شوند که برای سازندگی اصول و متد های آموزشی جدید را بداند و فدراسیون شرکت دادن مربیان ایرانی در کلاس هایی متخصصان دنیای توپ و سبد آنها را آموزش بدهد و سپس مدرسان برگزیده در هشت منطقه تعیین شده کشور دیگر مربیان سازنده را زیر نظر بگیرند.

به عبارتی دیگر راه رستگاری بسکتبال از طریق توجه و ارتباط با آموزش و پرورش کوتاه تر خواهد شد و پایه های قوی تری نیز پیدا خواهد کرد.

نقطه قوتی به نام بخش خصوصی

از نکات مثبت و قابل تایید بسکتبال داشتن لیگ به نسبت خوبی است که با حضور چند بازیکن باتجربه و میدان دیده خارجی کیفیت بالایی ارائه داده است، این بازیکنان باکیفیت بدون تردید در ارتقای انگیزه های نسل جدیدتر تاثیرگذار خواهد بود، بسکتبال شاید از رشته هایی باشد که چند بخش خصوصی عالی در آن تیمداری حرفه ای می کنند سرآمد همه آنها کاله مازندران، مهرام تهران و نیز به تازگی طبیعت اسلامشهر و آورتای ساری است.

در این نکته که آیا فدراسیون بسکتبال قدردان سرمایه گذاری های بی مانند بخش خصوصی است باید بحث کرد ولی فدراسیون بسکتبال می تواند با اقدامات قانونی از طریق وزارت ورزش و درخواست به مجلس بخش های خصوصی را حمایت کند.

درباره برگزاری لیگ دسته یکم باشگاه های کشور نیز اگرچه از لحاظ کمیت قابل تمجید است ولی این مسابقات می تواند با مجزا شدن کیفیت تیم ها بیشتر به بازیکنان زیر  20 سال اختصاصی یابد بسکتبال بازانی که بالای 30 سال دارند دیگر بازدهی برای این رشته نخواهند داشت مگر اینکه دنبال پول باشند و وقت بسکتبال را به هدر دهند.

برای این منظور پیشنهاد می کنیم که از سال آینده استفاده از 15 بازیکن جوان در ترکیب تیم های اجباری شود و نهایت کلام اینکه داوری رئیس جوان فدراسیون بسکتبال از تجربیات و دانش مدیران حرفه ای، روسای هیات های بسکتبالی و پیشکسوتان غافل نماند. 

نویسنده: ج - دوستدار