مهدی الفتی سهمیه شرکت در بازی های المپیک را گرفت تا روزنه امیدی به سوی ورزش فراموش شده اما پر حاشیه ژیمناستیک گشوده شود.
این اتفاق باعث شد تا مدعیان و مخالفانی که طی چند سال اخیر مقابل همدیگر صف بسته بودند اظهار نظر های وارد و ناوارد را مطرح سازند.
اما از آنجایی که گنج را در ویرانه می توان جست و جو کرد الفتی از شهری سر درآورد که حتی یک سالن اختصاصی ژیمناستیک ندارد، به تازگی البته در بیرون از شهر گرگان سالنی را ساخته اند اما الفتی خود با اجاره یک زیر زمین و تبدیل آن به مکان تمرینی ژیمناستیک مصداق ضرب المثل " کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من " شد.
گرگان البته در ژیمناستیک پیشینه ی تاریخی و قوی دارد زمانی که زنده یاد عبدالحسین ملک از هیچ همه چیز ساخت و ژیمناست هایی چون آناهید قابقران، مهین دایی آذر و... تحویل تیم ملی داد.
اما به گفته حامد اخوان، کارشناس برجسته ژیمناستیک الفتی برای طی کردن مسیر سخت قهرمانی یک حامی برزگ دارد و آن مادری علاقه من است که همه جا سایه به سایه مهدی حرکت می کند.
این مختصر را برای معرفی جوانی انجام داده ایم که مستوره ی جوانان سرشار از امید و آرزوی ایران در گوشه و کناری که فقر امکانات در آنها دل آزار است.
نویسنده: ج - دوستدار