فوتبالی که دارای تقویم مدون سالانه نیست و باری به هر جهت و با توصیه این و آن و دخالت‌های نهادهای مختلف کار می کند، قطعا با مخالفت و اعتراض باشگاهها رو به رو می شود!
به کرات گفته شده، فوتبال ما باید دارای یک برنامه مدون باشد. مسابقات باشگاهی باید با مناسبت های خاص کشور و تقارن آن با لیگ باشگاه‌های آسیا و فوتبال ملی هماهنگ شود.
وقتی به این موضوعات مهم توجه نمی شود، باید برنامه ها را با تعجیل و باری به هر جهت برگزار کرد.
در این ارتباط نباید همه کاسه و کوزه ها را بر سر سازمان لیگ و مسئولان اجرایی مسابقات داخلی شکست.
امروز در فشردگی محض مسابقات لیگ برتر که سرنوشت قهرمانی به مویی بند است، شاهد یک بی عدالتی محض در اجرا مواجه هستیم. اعتراض تیمها هم قابل توجه است.
برای مثال سپاهان در اواسط هفته در انزلی یک پیکار حساس با ملوان در انزلی برگزار کرد. سپاهان روز جمعه در مرحله حذفی با استقلال ملاثانی دیدار دارد و بعد از آن هم باید در تهران با پرسپولیس مقابله کند.
پرسپولیس هفته گذشته در آبادان با نفت پیکار کرد. آنها روز جمعه در اراک و در مرحله حذفی جدالی سخت با آلومینیوم دارند.
شاگردان اوسمار بعد از آن باید در تهران میزبان سپاهان باشند. در آن سوی میدان استقلال تهران بعد از برگزاری دیدار با شمس آذر، ۱۱ روز استراحت دارد و باید در تبریز با تراکتور به میدان برود.
این در حالی است که تراکتور یک بازی با نساجی داشت و روز جمعه در مرحله حذفی با ذوب آهن مسابقه ای حساس خواهد داشت.
پرشورها روز چهارشنبه هم باید میزبان استقلالی باشد که روزهای استراحتی بیش ازاندازه دارد.
در اینگونه شرایط، باید روالی طی شود تا از هرگونه شائبه جلوگیری شود. اگر تقویم سالانه داشته باشیم و از ابتدای فصل باشگاهها با روال مسابقات خود آشنا شوند، دیگر شاهد اعتراض این و آن نخواهیم بود.
برای مثال بروز مشکل برای تیمهایی که تراکم مسابقات دارند و استقلالی که در اوج مسابقات لیگ با استراحت بیش از اندازه مواجه است، نمی توان جوابگوی اعتراضات بود.
در این راستا خواسته یا ناخواسته مسئولان اجرایی به‌جانبداری از تیمی خاص متهم می شوند. بحث مهم بعدی ایجاد شرایط مساوی برای تمام تیمها است که در این اوضاع عدالت برقرار نشده است.
نویسنده: احمد میرزاییان