پرسپولیس در حساسترین شرایط جام حذفی با تعویض های نادرست اوسمار، پیروزی را دو دستی تقدیم شاگردان شجاع مجتبی حسینی کرد و از گردونه خارج شد.
دو گل نیمه اول از سوی اورونوف و آل کثیر دروقت نخست معادلات را به سود پرسپولیس رقم زد.
در ورزشگاه مالامال از جمعیت در اراک ،شاگردان مجتبی حسینی این شکست را باور نداشتند و یک لحظه پا پس نکشیدند.
در وقت دوم ورق برگشت. حسینی تغییر تاکتیکی داد. شروین بزرگ و جبیره و سپس نقی زاده به میدان آمدند و آلومینیوم با حضور پر رنگ لیموچی در شیوه های تهاجمی و با سه مهاجم به دروازه پرسپولیس یورش برد.
برای مقابله تاکتیکی با حریف انتطار می رفت، اوسمار هم پوشش دفاعی تیمش را دو لایه می کرد و با سه دفاع میانی به مقابله می پرداخت.
قرار دادن فرشاد فرجی در پست دفاع راست و بردن اسماعیلی فر به هافبک راست خیلی عجیب بود.چون آلومینیوم اغلب تهاجمات خود را از این جناح تدارک می دید.
بیرون کشیدن ترابی و اورونوف و تخلیه نیروهای تهاجمی پرسپولیس هم از جمله تصمیمات توام با اشتباه اوسمار بود،که اجازه داد،اراکی با تهاجمات بی وقفه دروازه رفیعی جوان را تهدید کنند.
آلومینیوم در لحظات پایانی وقت قانونی با شلیک شروین کار را به تساوی کشاند و ضعف آشکار پرسپولیس را در عمق دفاع نشان داد.
در دو وقت اضافی اگرچه شوت اسد بیگی و آل کثیر پرسپولیس را پیش انداخت، اما ضعف عمده در عمق و دفاع راست پرسپولیس همه داشته های سرخپوشان را به باد داد. هوشیاری و هنرنمایی شروین بزرگ و نقی زاده و جبران گلهای خورده همه را به وجد آورد.
در ضیافت پنالتی ها هم گوهری عملکرد بهتری نسبت به رفیعی جوان داشت و در میان تعجب همگان پرسپولیس قافیه را باخت و حذف شد.
پرسپولیس جدا از تصمیمات غلط اوسمار از غیبت بیرانوند لطمه دید. به ویژه در ضربات پنالتی ها که رفیعی واکنش های خوبی نداشت و نشان داد هنوز در اول راه قرار دارد.
نویسنده: احمد میرزاییان