آبادان شهری است که نامش با مردم خونگرم و با صفا گره خورده و یاد آور نفت و رشادتهای جنگ هشت ساله تحمیلی است. 

آبادان شهری است که نامش با مردم خونگرم و با صفا گره خورده و یاد آور نفت و رشادتهای جنگ هشت ساله تحمیلی است. 

فوتبال اما ورزش مورد علاقه و تنها دلخوشی جوانان سرزمین آفتاب است. شهری که در سالهای گذشته بزرگانی را تحویل فوتبال ملی و باشگاهی داده است. 
لمس گرم شست پایشان بر لب کروی توپ فوتبال شگرد آنهاست انگار این ورزش در رگهایشان جاری است مردمانی که همانند برزیلی ها با فوتبال زندگی می کنند وحتی رنگ تیم محبوب شهرشان صنعت نفت را بر اساس رنگ پیراهن تیم ملی برزیل انتخاب کرده اند.
ولک و کاکاهای دوستداشتنی نه تنها در فوتبال بلکه در اخلاق هم سرآمد بوده و هستند.
عکس پیوست تیم منتخب آبادان را در دهه 40-50 نشان می دهد که برای نخستین بار شادروان پرویز دهداری معلم بزرگ و با اخلاق فوتبال ایران در جمع بزرگان فوتبال آبادان و کنار برادر صمیمی و مشوقش (دیدار) قرار گرفته است. برادری فداکار که برای پرویز خان هم دوست و رفیق بود. زمانی که پرویز دهداری به علت نارسایی و عمل پیوند کلیه به لندن رفت این (دیدار) بود که به او کلیه اهدا کرد تا وی عمر تازه ای داشته باشد و این مربی ارزشمند طولانی تر زندگی کند. (دیدار) برادر بزرگ دهداری زمانی که ناخوشی احوال و نیاز پرویز را دید از یک کلیه سالم خود گذشت و آن را به برادر خود هدیه کرد تا نه تنها سلامتی را به برادر خود بازگرداند بلکه باعث شد جامعه فوتبال و به ویژه نسل جوان تر در سالهای آینده فداکاری را از او بیاموزند. درسی از گذشت و ایثار برای نسل آینده از آبادانی های خونگرم ..
امیداواریم چراغ راهی برای آیندگان باشد.
در عکس ایستاده از راست دیدار دهداری-جیمی داوری-فرید داوری-نصرت فتحی-وازگن ماتیان زاده و پرویز دهداری
نشسته از راست؛ حسن سهی، رحیم ثقفی، بهرام عابدیان، عبدالرضا موزون و دکتر خلیق
نویسنده: حبیب رحیمی