فوتبالی که مدعی قهرمانی در آسیا است و پیشنهاد میزبانی مسابقات قاره را داده ، مدیرانش در باتلاق ورزشگاه وطنی گرفتار شدند ،تا بار دیگر از فراهم نکردن امکانات اولیه برای هواداران نساجی و مردم این دیار احساس شرمندگی کنند!
فوتبالی که مدعی قهرمانی در آسیا است و پیشنهاد میزبانی مسابقات قاره را داده ، مدیرانش در باتلاق ورزشگاه وطنی گرفتار شدند ،تا بار دیگر از فراهم نکردن امکانات اولیه برای هواداران نساجی و مردم این دیار احساس شرمندگی کنند!
تصاویر ارسالی از ورزشگاه وطنی و دقایقی قبل از شروع بازی از صفحه تلویزیون حقیقتا تلخ و گزنده بود.آنجا که مسئولان ورزشگاه با پارو،جارو و اسفنج و امکانات اولیه در صدد هدایت آب به کنار زمین بودند.در گوشه ای از زمین هم حامد لک پارو به دست دور و بر دروازه را از آب تخلیه می کرد و...
پخش این تصاویر به واقع ساختار مدیریت بیمار ورزش ما را نشان داد و تاکیدی بود بر بی کفایتی و بی مبالاتی مسئولان. بارش باران شدید و پر شدن زمین از آب،مسابقه فوتبال را به مسابقات شنا و واترپلو تبدیل کرده بود. چرا باید مسابقات لیگ را در اینگونه زمین های نامناسب برگزار کرد؟
در خطه ای که همگان به سرسبز بودن آن افتخار می کنیم زیبنده نیست فوتبال لیگ برتر را در موکت انجام داده و از پخش تصاویر زنده آن شرمنده شویم!
مگر قرار نبود ورزشگاههایی که امکانات اولیه را نداشته باشند ،از میزبانی محروم و بازیهای خانگی آنها در شهرهای مجاور برگزار شود؟ چرا این مصوبات را اجرا نمی کنید؟
اعتقاد دارم اگر سازمان لیگ در این ارتباط با قاطعیت عمل می کرد، قطعا دست اندرکاران استانی با حمایت نمایندگانشان در مجلس و دولت دست به کار می شدند و ورزشگاه را تجهیز می کردند.
نساجی از دیرباز مهد ورزش و فوتبال بوده و هواداران متعصب و دوست داشتنی آنها زبانزد خاص وعام بوده اند.بنابراین داشتن زمین چمن استاندارد، ورزشگاه مجهز و سکوهای مناسب از بدیهی ترین نیازهای مردم خونگرم و ورزشکاران شایسته این خطه است.
متاسفانه بارها گفته شده به دلیل کمبود منابع مالی این محدودیت در ورزش و فونبال وجود دارد. این ادعا به دلایل گوناگون پذیرفتنی نیست،چراکه در همین فوتبال نصفه و نیمه پولهای میلیاردی به بازیکنان پرداخت می شود!
در همین فوتبال بی در و پیکر به دلیل ندانم کاری و اضافه شدن سه کلمه در متن قرارداد ویلموتس ،خسارت دویست میلیارد تومانی متوجه کشور شده است. تیمهای دولتی هم چوب حراج به بیت المال زده و در حاتم بخشی و تاراج پول دولتی با هم‌مسابقه گذاشته اند.
خسارتی که بابت جرائم فیفا و به علت ندانم کاری‌و بی مبالاتی مدیران باشگاهی متوجه کشور شده ،هم سنگین و قابل توجه بوده است.بنابراین توجیه مسئولان در ارتباط با کمبود منابع مالی را نمی توان پذیرفت. متاسفانه دست اندرکاران به حرافی و بی عملی روی آورده و با دست روی دست گذاشتن به وقت گذرانی مشغول هستند.
در ابعاد فنی هم بازی در این زمین نامناسب به زیان نساجی است .پرسپولیس یک بازی در این زمین انجام داد، اما نساجی باید در طول مسابقات لیگ پانزده بار در این زمین میزبان رقبا باشد. شرایط زمین‌تمرینی روزانه آنها هم خیلی بهتر از ورزشگاه وطنی نیست و موجب آسیب دیدگی جدی نفرات‌می شود.
در این زمین حتی راه رفتن ساده هم با مشکل روبرو می باشدچه رسد به دویدن تکل و استارت زدن.یقینا بازیکنان نساجی در ادامه راه با آسیب جدی از ناحیه مچ‌پا.ساق و ستون فقرات مواجه می شوند.در همین ایام هم تعداد زیادی از‌بازیکنان‌کلیدی نساجی با آسیب دیدگی روبرو شده و مدتها از زمین‌مسابقه دور بودند.
در هر حال برگزاری مسابقات فوتبال در‌لیگ به اصطلاح حرفه ای در ورزشگاهی با امکانات روستایی را نمی توان عقلایی و منطقی تلقی کرد.
برای رفع این‌نقیصه باید مجدانه تلاش نمود.دولت ، مجلس و مسئولان استانی،وزارت ورزش‌و... بایدتوجهی خاص به این نکته داشته باشند و در دادن بودجه ورزشی به استان ،احداث ورزشگاه در قائم شهر را در اولویت قرار دهند.
نویسنده:احمد میرزاییان