بحث درباره انتخابات فدراسیون فوتبال همچنان ادامه دارد معلوم نیست دو سر طناب کشمکش برای اجرای مجمع انتخابات فدراسیون که در دست متولیان و مدعیان افتاده چگونه پاره خواهد شد؟!
بحث درباره انتخابات فدراسیون فوتبال همچنان ادامه دارد معلوم نیست دو سر طناب کشمکش برای اجرای مجمع انتخابات فدراسیون که در دست متولیان و مدعیان افتاده چگونه پاره خواهد شد؟!
چندی پیش اساسنامه تایید شده انتخابات فدراسیون فوتبال را درج کرده ایم در یکی از بندهای مهم این اساسنامه از سوی فیفا آمده بود که فدراسیون فوتبال نهادی مردمی و غیر دولتی است و شرکت در آن برای همه آزاد است و شرایط و محدودیت سنی ندارد و این در واقع اتمام حجتی بود که در مصافحه و مباحثه و رایزنی با فدراسیون جهانی صورت گرفته است اما وزیر ورزش امروز در گفت و گویی با یکی از بنگاه های خبری تاکید کرده است که حضور در هیات رئیسه شغل است و مطابق قوانین داخل کشور بازنشسته ها حق شرکت را ندارند و این شاید سرآغاز یک تنش تازه باشد که اجازه ندهد انتخابات فدراسیون فوتبال در بی طرفی برگزار شود و بدم دردسر به پایان برسد هرچند دکتر سلطانی فر تاکید کرده است که وزارت ورزش در انتخابات بی طرف است و از کاندیدای خاصی حمایت نمی کند ولی تناض نظرات ایشان با آنچه که از فیفا شنیده ایم شاید چالش جدید را در این مسیر به وجود بیاورد. با این همه اعتقاد داریم که وزارت ورزش در پایان مسئولیت هشت ساله خود باید به چند ابهام مهم خاتمه دهد. اول برگزاری یک انتخابات سالم تا به عنوان یادگاری قابل احترام از شخص وزیر و کارگزارنش در اذهان باقی بماند متاسفانه انتخابات فدراسیون فوتبال به مشکلات هزارتوی تبدیل شده است و دیگر امید ما پایان دادن به واگذاری پرسپولیس به استقلال است.
تجربه نشان داده است که با روند نظارتی دولتی به کارخانه پول سوزی تبدلی شده اند و هر روز هم از مردم نهاد بودن این پدیده مهم فاصله می گیرند. درست که فوتبال، سیاست و اقتصاد همه در دنیای مدرن در یک مسیر قرار دارند اما چهار دهه نگاه سیاست مدارانه به این ورزش نشان می دهد که باید به رویکرد مردمی روی آورد تا با پشتوانه خیل عظیم جامعه باری سنگین از دوش دولت برداشته شود.
نگاهی به گذشته که فوتبال ایران شاید آنقدر درس های سازنده باشد که مرور بر آنها این راه پر سنگلاخ را هموار سازد باید به این اندیشید که شاهین دارایی استقلال پرسپولیس و ده ها تیم های شهرستانی در جنوب ایران چگونه در گذشته کانون سازندگی و برازندگی بوده اند و با چه روش و مدیریتی اداره می شدند.
نویسنده: رضا اسماعیلی