پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه

غیر والیبالی ها سرنوشت والیبال را در دست گرفته اند

سید موسوی را از زمانی که در دزفول بازی می کرد و با آن پرش عالی و سرعت دیدنی که زود به تیم های ملی نوجوانان و جوانان پیوست تا بعدها که بهترین مدافع روی تور جهان شد، همواره شخصیتی درون گرا بود و کمتر وارد حاشیه شد و اگر گاهی آتشفشانی شد به خاطر تعارضاتی بود که می دید و تحمل نمی کرد.

سید اما چند سالی است که آنقدر پخته و شجاعانه حرف می زند که خواندن و شنیدن مصاحبه هایش شاید سببی شود، عده ای که از کنار والیبال پول پارو می کنند، دستمال عافیت طلبی را دور بیندازند (!) سید که در آستانه پیوستن به تیم پرقدرت کمرود روسیه و همبازی شدن با ایوان زایتسف کبیر است دست روی چند نکته گذاشته است که ما هم نوشتیم اما چون خوش تر آن باشد که سر دلبران گفته آید در حدیث دیگران، فکر می کنیم ارزش پرداختن دارد، مهره کلیدی و پر دوام تیم ملی گفت: در فدراسیون والیبال آنقدر تعداد آدم غیر والیبالی زیاد شده که آدم آنها را نمی شناسد و فکر می کنم که همین غیر والیبالی ها می خواهند تصمیم گیرندگان درباره تیم ملی باشند! سید همچنین اخطار داد که اگر برای تیم مربی ایرانی استخدام کنند نابود می شود و وی ایضا درباره ولاسکو گفت: پرفسور که می خواست با والیبال ایران از دنیای مربیگری خداحافظی کند، پس چرا و به چه دلیل رفت؟

 class=

این جملات معنادار را فردی بر زبان جاری ساخته است که از ستون اصلی تیم ملی است و از قضا ما در البرز ورزشی و روزنامه شوت از سالها پیش بارها و بارها گفته و نوشته بودیم اما در آن روزگاران برادران هماهنگ و هماوا با برخی غیر والیبالی ها مانع شده بودند صدای ما به گوش صاحبدلان برسد، اما زمان همواره واقعیت ها و حقایق را به اثبات می رساند و امروز حقایقی را از قول آقای مدافعان والیبال جهان می خوانیم که در گفت و گوی اختصاصی ما با سید دوست داشتنی والیبال ایران آمده است.

آقای موسوی! کمرود یا لهستان و سایپا کدامیک؟

لهستان پول خوبی نمی دهد، اما با کمرود صحبت هایمان را کرده ایم، یک رقیب هم در این مسیر دارم، بازیکن سرعتی تیم ملی صربستان، شاید او چون زبان روسی بلد است شانس بیشتری داشته باشد. فردا و پس فردا معلوم می شود.

 class=

خب، سایپا چه اگر روسیه نشد در ایران می مانید؟

من پارسال دست آقا مصطفی کارخانه را در پوست گردو گذاشته بودم، اگر اجازه نمی داد نمی توانستم به لهستان بروم بنابراین به نوعی نسبت به ایشان احساس دین می کنم و باید ببینم روزهای آینده سرنوشت چگونه رقم می خورد.

درباره پولهایی که این روزها به بازیکنان داخلی پرداخت می شود و مورد انتقاد است چه نظری دارید؟

من اصولا زیاد وارد این مسایل نمی شوم، اما زمانی که ما یک میلیارد می گرفتیم با آن پول هم خانه می خریدیم و هم ماشین، اما الان آقای روحانی چهار تا صفر به پول ما اضافه کرده و به هیچ وجه با عرضه و تقاضا جور در نمی آید، اما یک بازیکن با سه میلیارد تومان هم یک خانه نمی تواند بخرد، آن وقت عده ای می خواهند دستمزد بازیکنان را با حقوق اداره کار تطبیق بدهند، در صورتی که اصلا نمی شود مشاغل را با هم مقایسه کرد. قیمت ها در داخل کشور ما سر به فلک کشیده است بچه های ما اگر به اروپا بروند با یوروی 20 هزار تومانی بر می گردند.

گفت و گو از: جمشید حمیدی