دیروز، روز جهانی خلیج فارس بود. دریای همیشه ایرانی که برای پاسداری این نام مقدس چه جان هایی نثار شده و چه خون هایی در میان امواج نیلگون این دریای زیبا جاری شدند.

دیروز، روز جهانی خلیج فارس بود. دریای همیشه ایرانی که برای پاسداری این نام مقدس چه جان هایی نثار شده و چه خون هایی در میان امواج نیلگون این دریای زیبا جاری شدند. کلاه سبزهایی که در جنگ تحمیلی چگونه از مرزهای دریایی ما دفاع کردند. بگذارید عرب ها و کشورهای کوچک هر نامی که می خواهند بر این آبراه بزرگ بگذارند. اما نام تاریخی خلیج فارس یا دریای فارس جاودان خواهد بود.

تاریخ را که ورق می زنیم چه مردان و سرداران زن و مرد ایرانی از این دریای خروشان گذشتند تا مانع هجوم و نفوذ بیگانگان به کشور عزیزمان شوند و حتی در کشورگشایی ها هم دریای نیلگون خلیج فارس معبری بزرگ و به یادماندنی بودند.

فرق مربی با مربی

دور مقدماتی لیگ قهرمان فوتبال در شرایطی به پایان رسید که از چهار تیم ایرانی فقط فولاد حذف شد. کاش جواد نکونام هم می توانست مانند همتاهای استقلالی خود مجیدی و رسول خطیبی جمع افتخارآفرینان استقلالی را کامل می کرد. هرچند که مسابقات رسمی صحنه بردها و باخت هاست اما فکر می می کنیم که لیگ قهرمانان تا اینجای کار تفاوت مربیان را نشان داده است تا هر یک به جایگاه خود واقف شوند یا حداقل در تفکرات خود تغییرات ایجاد کنند. زمانی که محمود فکری سرمربی استقلال شده بود، پا را در یک کفش کرد که دیاباته را نمی خواهد اما همین دیاباته با رویه ای که فرهاد مجیدی در پیش گرفته بود، به خودباوری رسید و آقای گل دور مقدماتی لیگ قهرمانان شد و شب گذشته در حساس ترین بازی آبی پوشان یک گل زد و عامل یک پنالتی برای تیم استقلال شد.

مربیان ما باید به خرد جمعی اهتمام ورزند و به جای غضب کردن نسبت به بازیکنی عطا و وفا را با هم کنار یکدیگر داشته باشند که مربیگری همان روحیه معلمی است.

نویسنده: رضا اسماعیلی