در روزگاری که مردم ما از همه اقشار گرفتار صدها مشکل اقتصادی و تنگناهای اجتماعی شده اند، کرونا هم روی روح و روان و فکر مردم اثر گذاشته است و دقیقا مصداق شعر سعدی، شاعر بزرگ ایرانی در قرن هفتم شده است که سروده بود: «چنان قحط سالی شد اندر دمشق / که یاران فراموش کرده اند عشق»

دریغا که در این گیر و دار عجیب روزگار غریب چه بسیار بزرگان ورزش که زمین گیر شده اند و از اذهان برون رفتند. همین چندی پیش بود که چند بزرگ از نسل نامداران فوتبال را از دست داده ایم و ما تازه به یاد آورده ایم که چه گنجینه هایی فرو ریخته اند و امروز خبر رسید که رضا وطن خواه هم در بیمارستان بستری است. یک شاهینی اصیل که در مکتب ورزش و دانش پرورش یافته و بعدها بعد از انحلال شاهین 12 سال در خدمت باشگاه پرسپولیس بود. او و برادرش بیوک وطن خواه نام هایی تاثیرگذار در فوتبال جام تخت جمشید بودند و از همه مهم تر کاشف ستاره گانی چون علی دایی و دستیار و پیرو مربی اخلاق زنده یاد پرویز دهداری که همچنان به خصایل اخلاقی جوانمردی مراد خود باقی مانده است.

رضا وطن خواه هم دوره فوق ستاره ای چون جعفر کاشانی، همایون بهزادی و ... در تیم ملی نیز یک مدافع رسوخ ناپذیر. اما این مرد بی ادعا هم چند روزی است در بیمارستان بهمن بستری شده است. انگار نه انگار، هم دوره های وی که همه خسته و فرتوت از یاد رفته اند و در باشگاه پرسپولیس با وضعیتی که می بینیم بعید می دانیم نسل جوان وطن خواه را به یاد بیاورند و این یک درد بزرگ در روزگار کنونی است. ولی ای کاش که مدیرعامل باشگاه و یحیی گل محمدی که میلیاردها تومان برای داشتن یک تیم هزینه می کنند، فرصتی برای عیادت از این سرمایه ارزشمند فوتبال ملی بیابند که ریشه های قوی پرسپولیس مردمی به حساب می آیند.

نویسنده: رضا اسماعیلی