فدراسیون والیبال با تشکیل جلساتی مشورتی در اندیشه راهکارهایی است که بتواند والیبال بانوان را از بن بست کنونی خارج سازد. در این زمینه خبرگزاری البرز ورزشی نظرات خود را طی مقالاتی بیان کرد و در این راستا گفت و گویی با میرمصطفی شجاعی مربی بین المللی و سرمربی مقاطعی از تیم ملی بانوان گفت و گو کرده است.

درباره شیردختران والیبالیست ایرانی واقعیت غیرقابل انکار آن است که آنها با وجود محدودیت ها و نوع لباسی که روزانه و ساعت ها با آن تمرین و در مسابقات حاضر می شوند و با این وجود برای موفقیت از هیچ تلاشی دریغ نمی نمایند قبل از اعزام و ورودشان به هر مسابقه ای قهرمان اند وپیروز، جدا از هر نتیجه ای که در برگه ها و تابلوها ثبت شود.

فی الواقع تلاش شان برای موفقیت شاید از پسران والیبالیست هم بیشتر باشد که من خود این را از نزدیک لمس کرده ام، پس کوچکترین خرده ای به این بانوان قهرمان وارد نیست.

تیم والیبال بانوان ما از سال ۲۰۰۷ که به طور رسمی وارد کارزار مسابقات آسیایی شده، در مسابقات مهم قهرمانی آسیا یا انتخابی جهان-به جز avc cup که امتیازی در رنکینگ ندارد-و تیم ها با نفرات اصلی حضور دارند هنوز موفق به برد تیم های درجه یک آسیا مثل ژاپن، چین، کره جنوبی و تایلند و همچنین تیم های درجه دوم مثل قزاقستان، چین تایپه و ویتنام نشده ایم.

با توجه به تجربیاتم در کنار تیم ملی بانوان ایران که در مسابقات قهرمانی آسیا-فیلیپین-و همچنین انتخابی جهان در تایلند بدست آمده

مطالعاتی که در این زمینه انجام داده‌ام و تیم ها ومسابقات جهانی را دنبال می کنم چند نکته می‌تواند از منظر اینجانب به رشد وپیشرفت این ورزش محبوب کمک کند  و احساس می کنم فدراسیون محترم والیبال می‌تواند در نشست هایی که به منظور رشد وتوسعه والیبال بانوان برگزار می کند از تجربیات مربیان سابق تیم ملی زنان بخوبی بهره مند شود و نمی‌دانم چرا این کار مفید و بدون هزینه انجام نمی‌شود !

والیبال بانوان به علت شرایط فرهنگی حاکم برکشور نتوانسته پا به پای مردان به جلو حرکت کند  لیک می‌تواند متاثر از جایگاه والیبال مردان رفته رفته جای خود را بازکند.

والیبال ما نه ولاسکو می خواهد نه لانگ بینگ

گاهی در نشست‌های کارشناسی می‌شنویم که همکاران و دوستان اشاره به نیاز یک مربی بزرگ وتمام عیار خارجی همانند "ولاسکو" می کنند، بر فرض ما با خانم "لانگ پینگ" مربی افسانه ای چین یا مربیان هم طراز او مذاکره کنیم آیا آنها با بررسی و جایگاه والیبال ما در جهان این مسئولیت را خواهند پذیرفت؟؟؟

آیا حتی در صورت پذیرش با توجه به شرایط فرهنگی ما می‌توانند نظرات حرفه ای خود را پیاده نمایند؟؟؟

زمانیکه ولاسکو پیشنهادمردان ایران را پذیرفت ما نایب قهرمان آسیا وبازیهای آسیایی شده. بودیم،"محمدموسوی وسعیدمعروف" از بهترین‌های آسیا بودند،قهرمان نوجوانان وسوم جوانان جهان شده بودیم،فرهادظریف،علیرضا جدیدی،فرهاد قائمی وامیر غفور در مسابقات نوجوانان وجوانان جهان عناوین بهترین های مسابقات در پستهای لیبرو،دفاع،حمله و سرویس را بدست آورده بودند که اینها از چشمان مرد باهوش آرژانتینی وانتخاب تیم ملی ایران بدور نمانده بود.

درنتیجه فکر می کنم با داشتن مربیان ورزیده داخلی که در کارزار والیبال  آبدیده شده اند می توانیم با یک برنامه ریزی ۳تا۵ساله وسپردن سکان و اختیارکافی کمک شایانی به رشد این رشته محبوب در نزد بانوانمان داشته باشیم.

تلاش برای ارتقاء سطح دانش مربیان خانم با فرستادن به دوره ها وکلاسهای آموزشی در خارج از کشورو یا دعوت از مربیان زبده و باتجربه برای آموزش وپرورش آنان.

از دیگر نیازهای زیر ساختی و حیاتی تشکیل کمیته نظارت برعملکرد باشگاه ها و حتی هیات های والیبال در امر والیبال پایه می‌تواند سطح تکنیکی بازیکنان دختر ما را بهبود بخشیده تا خروجی های مناسبی برای تیم های ملی به دست آوریم.

داشتن لیگی منظم در هر رده، تشویق ودادن امتیاز برای تیمداری بانوان به باشگاه‌هایی که تیم مردان دارند تا این خروجی‌ها را در دل خود آبدیده نموده و به رده های بالاتر سوق دهد.

درکشور "ترکیه" لیگ دسته  ۲ دختران با حدود ۷۰ تیم به صورت منطقه ای برگزار می شود که حدود ۸ گروه و در هرگروه که شامل چند استان همجوار می شود ۸-۹تیم قراردارند که تقریبا کل کشورشان را دربر گرفته و استعدادهابخوبی شناسایی می‌شوند.

در لیگ دسته یک ترکیه ۲۸ تیم در دو گروه و در سوپرلیگ ۱۲ تیم حضور دارند، مجموعا ۱۱۰ تیم بانوان بررسی های مفیدی درآن کشور انجام داده ام که از حوصله این مقاله خارج است.

کمک به ترانسفر بازیکنان به سایر کشورها برای رشد وارتقاء سطح کیفی آنان مثل خانمها مائده برهانی، مهسا صابری، مهسا کدخدا، مونا آشفته که سابقه بازی در باشگاه های ترکیه ای دارند.

استفاده از بازیکنان سابق تیم ملی بانوان که شوق مربیگری داشته وافق روشنی در این زمینه دارند با آموزش و تشویق آنان در امر بازیکن سازی نیز می‌توان رشد این پروسه را تسریع ساخت.

امیدواریم فدراسیون محترم والیبال که با احداث کمپ اختصاصی شامل سالن بدنسازی،سالن تمرینی و خوابگاه مجهز به والیبال بانوان توجه ویژه نموده بتواند پابه پای مردان، والیبال دختران را نیز به جایگاه مناسبی در آسیا برساند.

در زمان فعالیت بعنوان مربی تنها فعل و انفعالی که می شد انجام داد، تغییر ریشه ای و بنیادین و تزریق بازیکنان مستعد و جوان با روحیه و دیدگاه جدید به تیم ملی بود که  علیرغم مخالفت ها و مصاحبه ها و کارشکنی ها به خاطر منافع ملی و نه شخصی انجام دادیم و تیمی مستعد و جوان با میانگین سنی زیر ۲۳ سال تنها با ۲۰ روز تمرین و بدون حتی یک مسابقه تدارکاتی عازم مسابقات انتخابی جهان در تایلند شدیم که بازیکنان جوان و شجاع ما در مقابل تیم های بزرگ آسیا دور از انتظار ظاهر شدند و امیدواری هایی برای آینده به وجود آوردند.

نمونه بارز نسل جدید بازیکنان تیم ملی « مونا آشفته» بود که با ۱۷ سال سن در ارنج اصلی تیم ملی در مسابقاتی قرار دادیم که تقریبا می‌دانستیم صعود به قهرمانی جهان محتمل نیست و ایشان سال بعد به عنوان لژیونر در لیگ ترکیه و در تیم «بالیکسیر» بازی کرد. تهمینه درگزنی،زهرا بخشی، هاله متقیان، شبنم امینی، الهام فلاح و ... نمونه های دیگر بودند.

اگر این تغییرات توسط یک مربی خارجی صورت می‌گرفت شاید نشان از شجاعت و آینده نگری او قلمداد می شد چرا که همیشه مرغ همسایه غاز است.

اگر قصد داریم نتیجه ای غیر از این کسب نماییم نیاز به تغییراتی بنیادین و بازیکنانی با ذهنهایی جدید ومتفاوت داریم،  اما متاسفانه مجددا در دوره بعدی ودر قهرمانی آسیا دوباره روی به بازیکنان قبل‌تر آورده شد و راه بررشد جوانان بسته شد.

فقط در انتخابی المپیک سرکار خانم شعبانیان نیز دوباره پیرو همان راه یک جوانگرایی مجدد انجام دادند که قابل تقدیر بود.

ما باید چند دوره قید برد ونتیجه را بزنیم و به جوانان مستعد و با افق روشن در کنار تنی چند از بزرگترها میدان کافی بدهیم تا حسابی آبدیده شوند.