فردوسی برای ما ایرانیان یک افتخار فرهنگی است نمادی که ما را به اصالت فرهنگی دیرپای سرزمین مقدس و زیبای پارسیان وصل کرده است...
نباشد همی نیکی و بد پایدار همان به که نیکی بود یادگار
دراز است دست فلک بر بدی همه نیکویی کن اگر بخردی
چو نیکی کنی، نیکی آید برت بدی را بدی باشد اندر خورت
دیروز سالروز بزرگداشت حکیم سخن ابوالقاسم فردوسی بود دهقان زاده ای که در روزگار سامانیان همگام و همزمان با جنبش هویت طلبی در میان ایرانیان زیست و با بهره گیری از سرمایه های ملی و فرهنگی ایرانیان اثری از خود بر جای گذاشت که به نوعی حامی و هویت فرهنگی و حفظ زبان و گویش ایرانیان شد قرن ها از دوران فردوسی بزرگ می گذرد ولی راز جاودانگی زبان، ادبیات و فرهنگ فارسی در سروده هایی است که طی قرون و اعصار از فراز و نشیب های فراوان و تهاجمات بیگانگان سربلند عبور کرد و با بالندگی به حیات شکوهمند خود ادامه داد.
رنج ها و دشواری های فراوانی دید اما شاهکاری به نام شاهنامه خلق کرد که ستون خیمه استوار فرهنگی ایران شد.
امروز افتخار می کنیم که تنها کشور مسلمان هستیم که در کنار پذیرش دین مبین اسلام زبان خود را و فرهنگ خود را حفظ کرده ایم و این را مرهون حکیم طوسی و بسیاری از شعرا و نویسندگان هستیم و از این بابت به خود می بالیم و به عنوان یک رسانه که با گفتار و نوشتار فرهنگی و فارسی سر و کار داریم وظیفه و رسالت ملی می دانیم که سالروز گرامیداشت این ابر مرد ایرانی را ارج بگذاریم.
نویسنده: رضا اسماعیلی