اگرچه خط دفاع تیم استقلال همچنان معضل بزرگ این تیم تلقی می شود وحتی فرهاد مجیدی هم به ضعف در ساختار خط دفاعی تیمش اشاره و اعتراف کرده است ،اما اخیرا مشکل دیگری در این تیم پدیدار شده تا مشکلات فنی این تیم از یک مورد به عدد دو افزایش یابد.

خط حمله تیم استقلال معضل جدیدی است که استقلال را آزار می دهد.این جناح مدتی است که دیگر بوی گل نمی دهد.حتی جابجایی در نزد نفرات چاره ساز نشده است.

روزی قایدی با دیاباته وروز بعد قایدی با مطهری ودر دیداری دیاباته با مطهری به بازی گرفته شدند اما هنوز نتوانسته است مشکل گشا شوند.

خط حمله اتشی استقلال در چند دیدار اخیر به کبریت بی خطر تبدیل شده است.

اخرین باری که پای مهاجمان استقلال به گل باز شد به دیدار با الدحیل در لیگ قهرمانان اسیا مربوط می شود که دیاباته در دقیقه ۱۴ از روی نقطه پنالتی به گلزنی پرداخت. از ان روز  تا به امروزو با توجه به دو بازی ابی پوشان در لیگ برتر ۲۵۶ دقیقه می گذرد و خط حمله استقلال با گلزنی بیگانه مانده است.

مجیدی با دو مشکل بزرگ در تیمش مواجه است. اول به خط ناپایدار ولرزان وعصبی خط دفاع مربوط می شود که این جناح با اصول  ابتدایی  دفاع بیگانه است. دومین مشکل ، فاصله گرفتن مردان خط حمله این تیم از روش دستیابی به گلزنی است.

مجیدی راه سختی را پیش رو دارد.بازگشت مردان خط حمله به راه وروش گلزنی مستلزم زمان است،چون روح گلزنی از استقلال فاصله گرفته وبازگشت آن با یکی دو بازی امکان پذیر نیست.نه قایدی در این شرایط همان شماره ۱۰سابق است ونه دیاباته آن چالاکی را دارد ونه مطهری بازی نزدیک به دروازه را در دستور وروند حرکتی خود دارد.

اکنون هواداران استقلال این توقع را از مجیدی دارند تا با توجه به فاصله گرفتن از قهرمانی در لیگ برتر،حداقل درخصوص سهمیه گرفتن در لیگ اسیا تلاش خودرا به کار اندازد. با علم به اینکه خط حمله استقلال به خط خاموش تبدیل شده ،لحظات پر افت وخیزی  در برابر مجیدی نقش بسته است.مجیدی باید در فرصت کوتاه وبا ایجاد شوک وبه صورت مقطعی این درد واین ضعف را بر طرف سازد،در غیر اینصورت چالش ایجاد شده ابتدا خود مجیدی را غرق خواهد کرد.باید دید که سرمربی استقلال با این چالش چگونه کنار خواهد امد.

نویسنده: اکبر عزیزی.