صداقت  از جمله آیتمی است که برای یک مدیر موفق نعمتی بزرگ و برگ برنده او به شمار می رود  ومی تواند اسباب رضایتمندی مخاطبان را فراهم کند.

در فوتبال پر هیاهوی ما بویژه در عرصه فدراسیون این موهبت به حلقه گمشده می ماند که کمتر برایش تره خرد کرده و سرو دست شکسته اند.

به طور قطع اگر صداقت و به تبع آن شفاف سازی در نزد مدیریت و تشکیلات او به عنوان یک اصل و فرمول کارساز حاکم شود، چرخ آن مجموعه صیقل خورده خواهد شد.

بدون پرده پوشی باید اذعان کرد در بحث ابقای اسکوچیچ  یا سپردن سکان هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان به فردی دیگر، چیزی که محلی از اعراب ندارد فرمول یاد شده است.

حرف های تازه اسکوچیچ در برنامه فوتبال برتر و سیگنال‌هایی که میثاقی می داد نشان از آن داشت که گویی فدراسیون فوتبال تصمیم قاطعی نگرفته است.

بیم آن می رود رئیس فدراسیون فوتبال در حال تسلیم شدن  مقابل مافیای رسانه ای باشد و بعید نیست که این مربی متین به زودی دیپورت شود.

عزیزی خادم پیشتر تاکید کرد بود که هیات رئیسه نظر نهایی را در این راستا خواهد داد اما حرف دل دلسوزان و پاکان فوتبال این است که چرا رئیس فدراسیون فوتبال از نخبگان و فوتبالی ها استعلام نمی کند؟!

اسکوچیچ می گوید تا سال 2023 قرارداد دارد اما در بندی از  آن تصریح شده در صورت عدم نتیجه گیری در مسابقات مقدماتی جام جهانی، این قرارداد لغو خواهد شد.

تصویری که امروز قاطبه علاقه مندان و کارشناسان در ذهن دارند این است که این دست و آن دست کردن رئیس فدراسیون فوتبال بصلاح نیست و شاید قصه والدیر ویه را و تومیسلاو ایوویچ دوباره تکرار شود.

اگر پنهان کاری و پرده پوشی در کار نیست پس چرا تکلیف را روشن نمی کنند و زمان طلایی را  بحال خود رها کرده اند؟

تا شهریور ماه که قرار است مرحله نهایی رقابت های مقدماتی جام جهانی 2022 برگزار شود، وقت ناچیزی داریم لذا عقل سلیم حکم می کند فدراسیون سریعا و بمنظور تنویر افکار عمومی دست بکار شود و چه بهتر که اسکوچیچ بماند.

او در کارزار منامه قبول شد، ضمن اینکه یادمان باشد سالهاست که در ایران زندگی می کند و زیر و بم فوتبال ما را مثل کف دستش می شناسد.

امید است رئیس فدراسیون فوتبال بی توجه به مشاوران بدردنخور، مسیری را برگزیند که مقصدش "دوحه" باشد نه ترکستان.

نویسنده: رضا میرزاییان