تکنولوژی در تمامی لایه ها رسوخ کرده که سیستم "وی ای آر" در فوتبال از آن جمله است.

این روزها که جام ملت‌های اروپا به اوج هیجان رسیده، بیشتر از همیشه به نقش این سیستم پیشرفته ایمان آورده شده است.

 زمین‌های مسطح و استاندارد نیز در بازیهای چشم نواز تیمهای ملی قاره سرسبز اثر بخش بوده که نمی توان از آن براحتی گذر کرد.

اما ما که داعیه بزرگی در قاره کهن را داریم و در صف قدرت های آسیا هستیم، هنوز هم به شیوه های سنتی دل بسته ایم، بدون آنکه بخواهیم به آموزه های فوتبال مدرن ایمان بیاوریم.

حیف است که با این همه استعداد بی پایان،  اقبال عمومی و منابع زیر زمینی و... دست به عصا حرکت کنیم.

 مشکلات ناتمام داوری یکی از مواردی است که‌ روز به روز لیگ ما را به چالش می کشد و

 ناگفته پیداست اگر سیستم var  را پیاده نکنیم فضا مسموم تر از همیشه خواهد بود.

اوضاع اسف بار چمن بسیاری از ورزشگاه‌ها نیز وضعیت را آشفته و بقول قدیمی ها قوز بالای قوز کرده است.

ما که تمام هم وغممان جام‌جهانی است چرا به این مهم نمی اندیشیم صرف رفتن به این مسابقات معظم نمی تواند برگ برنده باشد.

هرچند که صعود به جام‌جهانی موجب نشاط عمومی می شود و به فوتبال ما اعتبار می بخشد اما یادمان باشد برای کشوری که خود را داعیه بزرگان قاره کهن می‌داند، فقدان "وی ای آر" و همچنین اصرار به بازی در زمین‌های غیر استاندارد اصلا زیبنده نیست.

اگر قرار است مثل گذشته با راهیابی به جام جهانی، کاستی ها را استتار کنیم همان بهتر که تیرمان به سنگ بخورد اما امید است در صورت صعود، از گذشته عبرت بگیریم و حداقل موارد فوق را عملی کنیم.

این چه صیغه ای است که 300 میلیارد به ویلموتس و آسیستان هایش می دهیم اما برای ابتیاع وی ای آر تنمان میلرزد؟!

خدا وکیلی این بار بیاییم برای رهایی از تنش های غلیظ و جنگ ونفرت رایج ، پول را درست و حسابی خرج کنیم و فوتبالمان را از این مسلخ بیرون بکشیم.

واقعا اگر ریگی در کفشتان نیست، حداقل در گام نخست تجهیز وی ای آر را در اسرع زمان صورت دهید تا این همه شائبه از چهره فوتبال پر حرف و حدیث ما زدوده شود.

نویسنده: رضا میرزاییان