علی دایی سوای اینکه در زمین فوتبال نماد تعصب و جنگندگی بود، در بیرون از زمین نیز همواره شجاعانه از حقایق سخن گفت و عافیت طلبی را برنتابید. وی در گفت و گو با ایسنا به نکاتی اشاره کرد که چکیده ای از آن را می خوانید.
آقای گل فوتبال جهان درباره پیامی که به رونالدو به خاطر برابر شدن گلهای ملیشان داد و پاسخی که دریافت کرد، گفت: من رسالت ایرانی بودنم را با پیامی که دادم نشان دادم. من این پیام را از مدتها پیش آماده کرده بودم. ما رسالت داریم که ایران را از جنبه مثبتش نشان دهیم. همین اتفاق هم که افتاد بعضیها ناراحتند که چرا رونالدو که به کسی جواب نمیدهد، به من جواب داده است. ایشان به من لطف داشتند. در زمین فوتبال، رونالدو یک قهرمان واقعی است. بیرون زمین هم با کارهای خیرخواهانهای که کرده، پهلوان است. پهلوان فقط کسی نیست که در زورخانه ورزش میکند. ما باید با کارهایمان پهلوانی را نشان دهیم.
او درباره اینکه سالها قبل گفته بود یک طیفی در چشم او نگاه میکردند و به او پا نمیدادند و بعد از ماجرای رسیدن رونالدو به رکورد او، این طیف به او تبریک نگفتند، اظهار کرد: من اصلا کاری به این افراد ندارم. این طیف در زندگی من وجود خارجی ندارند. طیفی وجود ندارد. من اینجا باید از تمام بچههایی که مصاحبه کردند و پستهای اینستاگرامی گذاشتند تشکر کنم. در حالی که همه آنها در این موفقیت شریک بودند. من هیچ موقع این رکورد را مال خودم ندانستم و مال ایران می دانستم. طرز تفکرات فرق میکند. من دنبال این نیستم که کسی به من تبریک بگوید. من زندگی خودم را دارم. دوست ندارم در زندگی کسی کنکاش کنم. کار خودم را میکنم و اگر بتوانم خودم را در مسیری میاندازم که حداقل ضررم به کسی نرسد و مثمر ثمر باشم و کاری که میکنم، درست و مفید باشد و این برای من بزرگترین چیز است.
علی دایی در واکنش به اینکه پیش بینی کرده رونالدو ۱۲۵ گل ملی بزند گفت: امثال رونالدو، مسی و پله کسانی هستند که خیلی زمان میبرد تا مانندشان از مادری متولد شود اما کارهایی که در فوتبال بین المللی کردند قابل قیاس با این اعداد و ارقام نیست.
وی درباره اینکه به شورای شهر تهران پیشنهاد شده خیابانی را به نام او نامگذاری کنند، گفت: من نشنیدهام. تنها چیزی که در این دوران انجام دادند، در شهر خودم اردبیل بود که یک خیابان در آن زمان به نام من کردند. من احتیاجی ندارم که خیابان به نامم باشد و به نام من تمبر بزنند. تا الان خدا بوده و بعد از این هم اصلا و ابدا چیزی نمیخواهم. دستشان درد نکند که به فکر من نبودند. اگر میخواستند کاری هم کنند، دستشان درد نکند.