تردد مربیان اروپایی در کشورمان سال های سال است که تداوم دارد و در این رهگذر هرگاه جذب آنها با مطالعه و کنکاش همراه بوده، توانسته ایم به بدنه تیم های ملی یا باشگاه ها بالندگی تزریق کنیم.

در واقع باید اذعان کرد این حرکت در ارتقای سطح دانش مربیان و بازیکنان ما کارساز بوده و هوایی تازه را در ریه های فوتبالمان جاری کرده است .

ژوزف مساروش، گئورگی سوچ، ایگور نتو، زدراکو رایکوف، آلن راجرز، فرانک اوفارل، جرج اسکینر، دنی مک لنان، ولادیمیر جکیج، یوگنی لیادین، فرانس بالکوم، تومیسلاو ایویچ، استانکو، سوکوموروخوف، بونژاک، برانکو ایوانکوویچ، شفر، استراماچونی و... از جمله مربیانی بودند که در ادوار مختلف میهمان ما بودند و در توانمندی ملی پوشان و بلوغ باشگاههای ما نقش مهمی ایفا کردند.

در نقطه مقابل بودند مربیان چشم آبی که به سبب ناکارایی مدیران وطنی نتوانستندقاتق نان باشند.

قصه قرارداد عجیب و غریب" مارک ویلموتس" یکی از این رویکرد بود که با گاف های بی پایان همراه شد.بطوریکه هنوز که هنوز است "کی بود کی بود، من نبودم " بر زبان آنهایی که بیت المال را دور ریختند، جاری است.

تا به حال دو میلیون یورو به این آقا پرداخت شده و 6 و نیم میلیون یوروی دیگر باید به این مربی بلژیکی پرداخت شود.

بتازگی عزیزی خادم با ضرس قاطع اعلام کرده طلب 6 و نیم میلیون یورویی ویلموتس به فدراسیون ایشان ارتباطی ندارد و نکته جالب دیگر اینکه رئیس سازمان بازرسی کل کشور تصریح کرده هشت نفر در این راه مقصر شناخته شده اند، بدون آنکه نامی از آنان برده باشد.

آنچه که مبرهن است این است که باید طلب هنگفت ویلموتس را پرداخت کنیم، حال می‌خواهد از جیب فدراسیون فوتبال باشد یا...

باور کنید در طول تاریخ فوتبالمان هیچ گاه برابر چنین چالشی از نفس نیفتاده  بودیم و بیت المال اینگونه هدر نرفته بود.

به راستی، سناریست این داستان چه فرد و افرادی بودند و چرا درحیف و میل بیت‌المال و خاطیان شفاف سازی نمی‌شود؟!

نویسنده: رضا میرزاییان