المپیک صحنه رویدادهای مهم و جلوه های بدیع و بی نظیر است. در هر دوره از این بازی ها پدیده هایی ظهور می کنند که جهانیان را انگشت به دهان می سازند و در کنار آن گوشه هایی از عواطف انسانی نیز به تصویر کشیده می شود.
در المپیک قبلی یک دونده جامائیکایی پدیده لقب گرفت. بوستین بولت که برای خود اسطوره ای شد. او در این المپیک اما حضور ندارد ولی ثروت و موقعیت خود را سخاوتمندانه در اختیار جوانان نیازمند جامائیکا قرار داده است و در سایه این نگاه انساندوستانه از محبوبیت بی نظیری در این کشور آفریقایی برخوردار شده است. المپیک ها از این قهرمانان کم نداشته اند. شخصیت هایی که منشور بازی ها را رعایت کردند و بعد از آن آستین خدمت به جوامع بشری بالا زدند. جهان پهلوان تختی نمونه ای دیگر از این اسطوره ها بود که همواره در قلب ایرانیان جاودانه است.
این روزها البته علی دایی، قهرمانان کشتی همانند رسول خادم یا هنرمندی چون پرویز پرستویی هم راه اسطوره ها را می پیمایند و در شرایطی که عده ای فرصت طلب خون مردم کشور را به شیشه کرده اند، معدودی قهرمانان هنر و ورزش به راهی می روند که مورد تاکید و تایید دین مبین اسلام و آیین پایدار ایرانی است. تاریخ ایران را که ورق می زنیم جوانمردانی را می بینیم که خصایل مردم دوستی را ترویج کرده اند و امیدواریم از قهرمانان اعزامی کشورمان به المپیک نیز راه و رسم مردمداری و پهلوانی را بیاموزند و در خدمت جامعه باشند.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی